Nima uchun ma'lumotlarni paketlarga bo'lish kerak

13/25 sahifa _ _
1974 yilda Buyuk Britaniya, Frantsiya, Kanada va AQSh vakillari paketli kommutatsiyalangan tarmoqlarni
standartlashtirishni muhokama qilish uchun yig'ilishdi [Roberts, 1978], buning natijasida CCITT X.25 paketli
kommutatsiya protokoli ta'rifi sifatida kelishib olingan. 1976 yil oktyabr [Feldman, 1978].
Virtual sxema yechimi mezbonni oqimni boshqarish mas'uliyatidan ozod qiladi va ma'lumotlargrammalarga asoslangan
davlat xizmatining kengayishi shubhali deb hisoblangan [9]. Bundan tashqari, ulanishga asoslangan xizmatlar jozibador
edi, chunki ular virtual sxema asosida har bir ulanish uchun xizmat sifatini spetsifikatsiya qilish imkonini berdi [Després,
2010].
Ushbu bosqichda 1973 yildan beri ishlayotgan frantsuz Cyclades tarmog'ida ishlatiladigan datagram modelidan ko'ra
virtual sxema modeliga ustunlik berildi [Kirstein, 2009]. Datagram modelida,
Qo'ng'iroq paytida terminal tarmoqda maksimal 8 ta paketga ega bo'lishi mumkin va masofaviy PSEda qolgan
paketlar sifatida ko'proq yuborish imkoniyatiga ega bo'lishi mumkin. Paket terminallari paket yoki paketlar guruhining
to'g'ri qabul qilinganligini ko'rsatish uchun ob'ekt maydonidagi Etkazib berishni tasdiqlash bitidan foydalanishi mumkin.
Tasdiqlash terminaldan terminalga PSE harakatisiz amalga oshirildi [Neil va boshqalar 1975a].
X.25 ning kelishi [32] va Yevropa maÿlumotlar tarmogÿining taÿminlanishi, Euronet [Kelly va Li, 1978, Burgess and
Lockwood, 1976] bu soha qanchalik tez rivojlanayotganini koÿrsatadi va biz ushbu sohaning rivojlanishini hisobga olgan
holda rasmni kengaytiramiz. xalqaro standart va uning Internetda qo'llaniladigan yondashuvlar bilan aloqasi.
paketlar qo'ng'iroq tushunchasisiz bir-biridan mustaqil ravishda tarmoq bo'ylab uzatiladi va oqim nazorati oxirgi
foydalanuvchi qurilmalari tomonidan boshqariladi [Després, 2010]. Tiqilib qolganda tarmoq paketlarni tashlab yuborishi
mumkin va oxirgi stansiyalar bundan tiklanishi kutilmoqda. Uning tarafdorlari xarajat va yaxshilangan chidamlilik asosida
ta'kidladilar, ular teng darajada qo'llanilishi mumkin deb hisoblangan.
Frantsuzlarga 1974 yilda o'zlarining kichik Réseau à Commutation par Paquets (RCP) tarmog'ida qo'llagan
"virtual qo'ng'iroqlar" EPSS kontseptsiyasi yoqdi [Després, 2010], lekin batafsil EPSS protokollarini murakkab va
cheklangan deb hisoblashdi. Ular virtual qo'ng'iroqlar uchun "almashtirilgan virtual sxema" atamasini ishlatib, g'oyani
soddalashtirdilar va takomillashtirdilar. Ular EPSS havola protokoli, to'liq tezlikda uzluksiz uzatishni cheklaydi va mijozning
terminaliga havolada ba'zi paketlarni ko'paytirishi mumkinligiga ishonishdi; buning uchun maxsus apparat vositalari ham
kerak edi. RCP dizayni takrorlashni imkonsiz qildi, to'liq tezlikda uzluksiz uzatishga ruxsat berdi va mavjud uskuna
yordamida amalga oshirilishi mumkin edi [Després,
Asinxron terminallar uchun paketlarni yig'ish va demontaj qilish har bir paketli kommutatsiya almashinuvida (PSE) virtual
paket terminali (VPT) dasturi tomonidan amalga oshirildi. VPT asinxron terminallar nomidan normal uzatish uchun zarur
bo'lgan barcha paket turlarini yaratishi mumkin edi. Paket sarlavhalari VPT tomonidan terminallarga uzatilmagan, ular
sarlavhani olib tashlagan [Neil va boshqalar, 1975c].