kuchiga ega bo‘ladi. Tarbiyachining shaxsiy fazilatlari, ma’naviy qiyofasi
o‘quvchilar ongining va xulqining shakllanishiga katta ta’sir ko‘rsatadi.
Pedagogik faoliyat nuqtai nazaridan tarbiyachi uchun kasbiy malaka va
ko‘nikmalarga ega bo‘lishning o‘zi yetarli emas. U o‘z tarbiyaviy faoliyatida yuksak
darajadagi fuqarolik fazilatlari intizomi va odamiyligi, axloqiy sifatlari bilan
hamta’sir o‘tkazadi. Chunki tarbiyachilik talanti juda ko‘p sifatlarni chuqur bilish,
keng fikr doirasi, ishga jon dildan ko‘ngil qo‘yishi, bolalarga bo‘lgan cheksiz o‘z
kuchi va imkoniyatlariga tayanadigan, atrofida sodir bo‘layotgan voqea-hodisalarga
mustaqil munosabat bilan yondoshadigan, har jihatdan barkamol insonni
tarbiyalashga imkoniyat yaratadi. Tarbiyachi mehr-muhabbatli, muomalada
nazokatli,
serzavq, temperament, aqlli, axloqli, vazmin va kamtar bo‘lishi talab etiladi. Bunga
yana tarbiyachilik tajribasi qo‘shilsa, ishda muvaffaqiyat ta’minlanishi tabiiydir.
Tarbiyachilik mahorati tarbiyachining asosiy qurolidir.
Tarbiyachidan madaniyat darajasining kengligi, pedagogik odob talablariga
rioya qilish, har bir o‘quvchi shaxsini inson sifatida hurmat qilish bilan unga nisbatan
talabchanlikni unutmaslik, tashkilotchilik malakalariga ega bo‘lishi, o‘z malakasini
tinimsiz oshirib borishi bilan ishga ijodiy yondoshish talab qilinadi. Muhimi
shundaki, tarbiyachining o‘zi bolalarni tarbiyalamoqchi bo‘lgan g‘oyaviy-axloqiy
g‘oyaga mos bo‘lishi kerak. Tarbiyadagi xatolarning ko‘pchiligiga asosiy sabab,
o‘quvchining oldiga qo‘yilayotgan talablar tarbiyachi xarakterida hamisha ham
namoyon bo‘lavermasligidadir.
Tarbiyachining faol tashkilotchi sifatida hamisha namuna ko‘rsatishi muhim
ahamiyatga ega. Ayni vaqtda u kommunikativ (kattalar bilan ham, kichiklar bilan
ham tez aloqa o‘rnata olish) qobiliyatiga ega bo‘lishi, ro‘y berayotgan dalil va
hodisalarni faqat pedagogik qoidalarga bog‘lab baholashgina emas, balki ro‘y berishi
sababiga qarab, hukm ham chiqarishi pedagogik optimizm bilan ijod qilish
qobiliyatiga ega bo‘lishi kerak.
Tarbiyachi maktabdagi eng universal pedagog hisoblanib, u bajaradigan
mehnatning o‘lchovi, chegarasi yo‘q. Uning bilmagan ishi, uddasidan chiqa
olmaydigan sohasi bo‘lmaydi.
Shu bilan bir qatorda, u beg‘araz, xolis va ta’masiz shaxs bo‘lib, jamoatchilik
asosida ishlaydi. Tarbiyachi, pedagoglar, ota –onalar va o‘qituvchilarni o‘zaro
bog‘lovchi shaxs sifatida barcha tomonlarning nuqtai –nazarini hisobga olishi,
harakatlarni bir markazga birlashtirishi, o‘zaro aloqalarning to‘g‘ri bo‘lishiga ta’sir
o‘tkazishi va ayni vaqtda o‘zining fikrini ta’minlay olishi kerak. Bu esa donolikdir.
Mana shu fazilatlar tarbiyachining tarbiyaviy ishlar samaradorligini
oshirishga va uning muvaffaqiyatini ta’minlashga garov bo‘ladi.
Demak, tarbiyachi quyidagi shaxsiy sifatlarga ega bo‘lishi zarur:
1. O‘quvchilarga mehribon, hamkor, hamjihat va har bir o‘quvchiga individual
yondasha olishi lozim.
2. Izlanuvchan bo‘lishi, o‘zining g‘oyaviy-siyosiy bilimini oshirib borishi zarur.
3. Kasbiy ko‘nikma va malakalarga ega bo‘lishi lozim.
4. Tarbiyachi mehr-muhabbatli, muomalada nazokatli, serzavq, temperament,
aqlli, axloqli, vazmin va kamtar bo‘lishi talab etiladi.
5. Tolerant, tashkilotchi, izlanuvchan, ijodkor, g‘oyaviy-axloqiy e’tiqodli
bo‘lishi zarur.
6. Kommunikativlik (kattalar va kichiklar bilan aloqa o‘rnata olish) qobiliyatiga,
optimistik ruhga ega bo‘lishi lozim.
7. Beg‘araz, xolis va ta’masiz shaxs bo‘lishi kerak.
Do'stlaringiz bilan baham: