Navoiy viloyat pedagog kadrlarni qayta tayyorlash va malasini oshirish instituti

(174 so‘z).
HUNARLI KISHI XOR BO‘LMAS
Bir podshohning yolg‘iz arzanda o‘g‘li bor ekan. Vaziri podshohga o‘g‘li yaxshi inson bo‘lishi uchun unga hunar o‘rgatish lozimligini aytibdi.

Podshoh mamlakatdagi eng yaxshi hunarmandlarni saroyga taklif etibdi. Ular yosh shahzodaga gilam to‘qishni, kulolchilikni, novvoylikni, oshpazlikni va boshqa ko‘p hunarlarni o‘rgatishibdi. U hunarli bo‘lib voyaga yetibdi. Shahzoda ov qilishga ham qiziqar ekan.

Bir kuni u ov qilib yurib, kiyik ketidan quvibdi va o‘rmonda adashib qolibdi. O‘rmon yaqinida qaroqchilar yashar ekan. Ular shahzodani tutib olib, o‘z maskanlariga qamab qo‘yishibdi.

Podshoh, o‘g‘li ovdan qaytmagach, rosa tashvishlanibdi va vaziridan so‘rabdi. Vazir esa: “Olampanoh, biroz vaqt o‘tsin, so‘ng bozorga odamlarni yuboring, o‘g‘lingiz haqida biror xabar bo‘lib qolar”, - debdi.

Podshoh navkarlari bozorni aylanib yurishsa, katta gilam sotilayotgan ekan. Ular podshohga bu haqda darrov xabar berishibdi. Gilam juda qimmatbaho va go‘zal ekan. Podshoh ularga gilamni sotib olib kelishni aytibdi. Gilamga diqqat bilan qarashsa, uni shahzoda to‘qigan ekan. Unda shahzodani qanday topish mumkinligi yozilgan ekan. Navkarlar shahzodani tezda topib keltirishibdi. Podshoh vaziriga rahmat aytibdi. Chunki o‘g‘li xavf-xatardan hunari bor bo‘lgani uchun qutulgan edi.

Shunga aytadilar-da: “Yigit kishiga yetmish hunar oz”, – deb.