Navoiy viloyat pedagog kadrlarni qayta tayyorlash va malakasini oshirish

(174 so‘z). 
TIL QUDRATI  

---

161 
 
 
Qadim-qadimlarda oqil va odil bir odamning suluv qizi bo‘lgan ekan. Shu qizga ikki farishtaning ishqi 
tushibdi. Qiz ulardan qaysi biriga turmushga chiqishni bilmay qolibdi.  
 
Oxiri  qiz  ularga  shunday  debdi:  “Men  yurt  farzandi  bo‘ladigan  o‘g‘ilga  ona  bo‘lishni  istayman.  Uni 
qanday tarbiyalashga qodirliklaringni bilishim kerak. Ana shunga qarab sizlarga qarorimni aytaman”.  
 
 Shunda  birinchi  farishta:  “Bu  ish  faqat  mening  qo‘limdan  keladi.  Men  unga  ilm  o‘rgatadigan 
riyoziyotdan, falakiyotdan, saboq beraman. Siyosat bilan shug‘ullanadi. Ajnabiy tillarni egallaydi. Olamga dong 
taratadi”, - debdi.  
 
Navbat ikkinchi farishtaga kelibdi. U bo‘lsa: “Avloddan meros qoladigan asosiy boylik–til. Ona tili bor 
ekan, Vatan bor. Men o‘g‘limni tilga xiyonat qilmaslikka o‘rgataman. Qo‘shiq, ertak, dostonlar aytib beraman. 
Mana shu ona tilimiz uchun jonini ham ayamaslikka o‘rgataman”.  
 
Bu  gaplardan  birinchi  olim-farishta  qahqaha  urib  kulibdi.  Raqibini  aqlsizlikda  ayblabdi.  O‘rtadagi 
tortishuv janjalga aylanibdi. 
 
- Janjallashmanglar, yurtda ulug‘ donishmand bor. O‘shaning huzuriga boramiz.   Hammasi o‘sha yerda 
hal qilinadi. Uning hukmi men uchun qonun bo‘ladi,- debdi qiz.  
 
Shundan  so‘ng  hammalari  donishmand  huzuriga  borishibdi.  U    nizo  qo‘zg‘agan  barcha  gap-so‘zlarni 
tinglabdi.  Oxiri  ikkinchi  farishtaga  qarab:  “Qiz  sevadimi,  yo‘qmi,  bilmayman.  Lekin  otalik  sharafiga  sen 
loyiqsan…”, -debdi. 
 (174 so‘z).