Navoiy kon-metallurgiya kombinati navoiy davlat konchilik instituti kimyo-metallurgiya fakulteti

Islom davlatchiligida din davlat siyosati darajasiga ko‘tariladi. Bunga bir qancha arab va islom davlatlarini misol qilib keltirish mumkin.
Albatta O‘zbekiston o‘z milliy davlatchiligini rivojlantirib, dunyoviy davlat qurish yo‘lidan borishda yuqorida aytilgan asosiy elementlarga e’tibor beribgina qolmay, o‘z oldiga qo‘ygan vazifalarni, iqtisodiy, siyosiy, ma’naviy sohalarda belgilab olish imkoniyati mavjud bo‘ladi.
‘rezident Islom Karimov «O‘zbek modeli»ni 1992-93 yillarda o‘zining «O‘zbekistonning o‘z ictiqlol va taraqqiyot yo‘li», «O‘zbekiston­­bozor munosabatlariga o‘tishning o‘z yo‘li» asarlarida ilmiy jihatdan asoslab berdi. ‘rezidentimiz har bir mamlakat o‘ziga xos «o‘tish davri»dan borib, islohotlarni amalga oshirishi mumkinligini aytgan edi. Bu modellar klassik (an’anaviy) asosda kechishi mumkin. Bunda mulkni davlat tasarrufidan chiqarish bir necha yillar, hatto asrlarni o‘z ichiga olgan.
Umuman «O‘zbek modeli» bugungi kunda o‘zini to‘la oqlamoqda va bu model asosida iqtisodiyotda, siyosatda, ma’naviyatda katta muvaffaqiyatlarga erishilmoqda.
O‘zbekistonning mustaqil taraqqiyot yo‘li bo‘lgan «O‘zbek modeli» mamlakatimizning ijtimoiy taraqqiyot dasturi bo‘lib, bu dastur ijtimoiy, iqtisodiy va siyosiy islohotlarning g‘oyaviy-nazariy negizini tashkil etadi. Mazkur islohotlar mustaqillik yillarida bir nechta bosqichlarni bosib o‘tadi. Jumladan, islohotlarning dastlabki bosqichida eski ma’muriy-buyruqbozlik tizimi tugatildi va milliy davlatchilikning siyosiy-huquqiy ‘oydevori bar’o etildi. Keyingi bosqichda ijtimoiy-iqtisodiy islohotlarning huquqiy asosi yaratildi, iqtisodiyotning barqarorlashuviga erishildi. Islohotlarning navbatdagi bosqichida davlatimiz rahbari I.A.Karimovning «O‘zbekiston XXI asrga intilmoqda» nomli dasturiy asarida belgilab berilgan olti ustuvor vazifalar amalga oshirila boshlandi. Bu vazifalar quyidagilardan iborat:
1. Mamlakat siyosiy, iqtisodiy hayotini, davlat va jamiyat qurilishini yanada erkinlashtirish;
2. Jamiyat ma’naviyatini yanada yuksaltirish;
3. Jamiyatimiz kelajagini belgilab beruvchi kadrlar siyosati;
4. Xalq turmush darajasining izchil va barqaror o‘sishi, aholini yanada kuchli ijtimoiy himoya qilish;
5. Iqtisodiyotdagi tarkibiy o‘zgarishlarni ta’minlash;
6. Jamiyatdagi barqarorlik, tinchlik, millatlar va fuqarolararo totuvlikni, sarhadlarimiz dahlsizligini, mamlakatimiz hududiy yaxlitligini ta’minlash.