3-jadval
O’zbekistonda 2009-yilda tashkil etilgan yangi shaharchalar
Hududlar
Yangi
shaharchalar
soni
Urbanizatsiya
ko’rsatkichi (2015y.%)
O’zbekiston
Respublikasi
966
50,8
Shu jumladan
Qoraqalpog’iston
Respublikasi
11
49.6
Viloyatlar
Andilon
78
52.5
Buxoro
60
38.0
Jizzax
34
47.2
Navoiy
30
49,1
Namangan
109
63.4
Samarqand
76
38.0
Sirdaryo
16
43.3
Surhondaryo
107
35,8
Toshkent
79
49.0
Farg’ona
196
57.1
Xorazm
51
32,6
Qashqadaryo
119
43.2
Jadval O‘zR Davlat statistika qo‘mitasi ma’lumotlari asosida tuzilgan.
Shaharlar aholi soniga qarab katta shaharlar (aholisi 100 mingdan ortiq), yirik
shaharlar (aholisi 250 mingdan ortiq), juda yirik shaharlar (aholisi 500 mingdan
ortiq) va “millioner shaharlar” ga ajratiladi.
Aholi soni 100 ming kishidan ko‘p
bo‘lgan shaharlar (ming kishi hisobida):
Toshkent-2309, Samarqand-501,
Namangan-461, Andijon-394, Nukus-286, Buxoro-271, Farg‘ona-254, Qarshi-247,
Qo‘qon-228, Marg‘ilon-209, Angren-171, Jizzax-160, Chirchiq-145, Urganch-137,
Termiz-136, Navoiy-134, Olmaliq-117.
Yangi urbanistik siyosat tufayli O’zbekistonda birdaniga 966 ta qishloq aholi
punkitiga shaharcha maqomi berildi.Ularni hozirgi real holatini hisobga olib
“
agroshaharchalar”
deb atash mumkin. 3- jadval malumotlaridan ko’rinib
turibdiki , eng ko’p yangi shaharchalar Farg’ona viloyatida tashkil etilgan-196 ta
Umumiy urbanizatsiya darajasining eng yuqori ko’rsatkichi Namangan
viloyatida- 64.3%. Bu ko’rsatkich Farg’ona va Andijon viloyatlarida ham
o’rtachadan yuqori. Nisbatan urbanizatsiyalashmagan mintaqalar Xorazm,
Surxondaryo, Samarqand va Buxoro viloyatlari.
Yuqoridagilarga mos ravishda qishloq joylarda mehnat resurslari ham ko‘p va
hatto ular keragidan ham ortiqcha. Ish o‘rinlarining yetishmasligi, ishsizlik,
mehnat bozorining faol emasligi aholisi zich joylashgan voha va vodiylarda
ijtimoiy muammolarning kelib chiqishiga sabab bo‘ladi. Aynan shuning uchun
ham Respublikada qishloq xo‘jaligidagi islohotlarni chuqurlashtirishga, qishloq
sanoati va infrastrukturasini rivojlantirishga katta e’tibor berilmoqda. Ushbu
dolzarb masala davlatning mintaqaviy siyosatida o‘z yechimini topmog‘i lozim.
2009-yil “Qishloq taraqqiyoti va farovonligi “ yili deb e’lon qilinishi munosabati
bilan qishloq joylar ijtimoiy-iqtisodiy muammolariga katta etibor berildi.Ayniqsa
qishloq aholisini elektr energiya , ichimlik suvi hamda tabiiy gaz bilan muntazam
taminlash aholi bandligi masalalarini hal etish “Qishloqlar rivojlanishi” davlat
dasturida ustuvor vazifalar qilib belgilandi. Joriy malumotlarga qaraganda,
O’zbekistonda 11831 ta qishloq aholi manzilgohlari bor.Qoraqalpog’iston
Respublikasi Buxoro, Qashqadaryo, Samarqand va Farg’ona viloyatlarining har
birida mingdan ortiq qishloqlar mavjud, ularning eng kam miqdori esa Sirdaryo
viloyatida – 284 ta. Respublikamizda har bir qishloqqa 1300 kishi to’g’ri keladi.
Bu jihatdan Namangan va Andijon viloyatlari oldinda turadi.Hududi qishloq
xo’jaligini rivojlantirish uchun uncha qulay bo’lmagan Qoraqalpog’iston
Respubjikasi hamda Buxoro va Navoiy viloyatlarida qishloqlar ancha kichik
(o’rtacha 640-700 kishi) milliy va mintaqaviy iqtisodiyotning tarkibiy tuzilishini
shaharlar to’ri va tizimi ham yaqqol ifodalab beradi. Aksariyat hollarda shaharlar
sonining ko’pligi yirik shahar va shahar aglomeratsiyalarining mavjudligi hudud
ijtimoiy iqtisodiy saloxiyatining yuqoriligini ko’rsatadi.
Do'stlaringiz bilan baham: |