Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

Санжарнинг фирмаси орқасидан яшаб келишаяпти. Топган 
даромадинииг 75% фоизини хайрия ишларига сарф қилади. 
У мард йигит. Қолавсрса, у онам ёруғ дунсни яна кўришлари 
учун уларнинг кўзларини операция қилдирди. Онам роса 
хурсанд бўлгандилар. У нафақат онамга, жуда кўп бсморларга
4 5

---

ёрдам берди. Ундан мен умрбод қарздорман. Унинг ҳар 
қандай қилиғини кўтараман. Биз чин дўстмиз. Унга теккан 
тиғ менга теккани. Ҳ ам м анинг С анж ардек бўлиш ини 
Х удодан тилайман, — деб ичида бир нималар дед и -да  
қўлини фотиҳага очиб юзларига тортди.
Толиб бу сўзларни худди бир қоғозга ёзиб олиб ўқиб 
бераётгандай гапирди. Лекин бу сўзлар чин юракдан 
айтилаётганди. Толиб дўсти ҳақида гапиришдан толмаслиги 
унинг кўзларидан билиниб турарди.
Бу сўзлардан кейин Санжар ҳақида ёмон ran оғзидан 
чиқиб кетмаслиги учун Ойгул гапни бошқа ёққа бурди.
- Толиб ака, нега онангиз борми, деб сўрамайсиз, -  
деди ногоҳон.
- Бу саволни беришнинг ўзи нотўғри, ҳамманинг онаси 
бор, у яхшими, ёмон ми би з учун улар она. Биз уларга 
фарзандмиз. Агар онангиз бўлмаганда сиз ҳозир бу ерда 
мен билан ўтирмасдингиз, тўғрими? Сизнинг ота-онангиз 
ҳақида сўраш им шарт эм ас. Чунки уларнинг қандай 
эканликлари сизда акс этиб турибди. Онангиз си з каби 
гўзал, ақлли, отангиз мард, ҳақиқатгўй, яхши дўст, бу 
фазилатлар сизда кўриниб турибди, — деди Толиб.
Ойгул ёшлигида онаси ташлаб кетганлигини, унинг 
кимлипн ! ҳам билмаслигини айтолмади. Гарчи айтиб, 
дардини сочиб солгиси келган бўлса қам.
Толиб бўлса, ran ид а тўхтамасди. Ҳаётнинг гўзаллигини, 
ҳаёт оналар билан гўзаллигини, яхши одамлар бу дунёда