Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

бермадинг, ўша Толибда нима топдинг ахир, мана ўша 
сени ёринг. Агар у чиндан ҳам севганда, мен билан умуман 
гаплашмас эди. Ориятли, мард деб билган ўшанинг мендан 
пул қарз олди. Қўрқокдигидан, мен билан яхши чиқишиб 
ю р и бди . М ени сенга хусум атим йўқ, л ек и н Т ол и бн и  
тавбасига таянтираман, токи билиб қўйсин, ҳеч нарса 
осонликча қўлга киритилмаслигини», деб Исроил суратни 
ўрнига осиб қўйди.
* *
*
Исмат И сроилнинг ҳамма айтганини қилиб умрида 
отаси ҳам кўрмаган пул билан уйига кириб келди. У уйига 
кирганида хоти ни қўшниникига чиқиб кетган экан. Айн и 
муддао, деб хонасидаги кўрпа қатига пулларни тиқиб қўйиб, 
ўзи онасининг олдига кирди.
253

---

Кеча кетаётганда айтиб кетган и учун онаси уни яхши 
куги б олди.
— Келаяпсанми, ўғлим. Ишларинг битдими?
— Она, худо хо\ласа бизга ҳам ёруғ кунлар келади, 
шекилли. Мен бир инсон билан таниш дим, тўғрироғи, 
Маҳкам ака таништириб қўйдилар, — деди Исмат ишонч 
билан.
— Ў ғл и м , М а ҳ к а м ж о н ака ё м о н о д а м э м а с л а р . 
Эсингдами, тўйингда ҳам анча ёрдам қилганлар. Жуда яхши 
б ў л и б д и . У л а р н и н г а й т г а н л а р и д а н ч и қ м а . Л е к и н  
кўринишингдан хурсандга ўхшамайсан, ўғлим.
— Нега энди, хурсандман. Ёт жойда унча ухлай олмадим. 
Ш унинг учун бўлса керак. Кечқурун Маҳкам ака билан 
учрашаман. Худо хоҳласа, эртадан бирор тайинли ишни 
айтарлар.
Исматни кўрпа тахида турган юз минг доллар пулнинг 
ярми ўзига қолиши безовта қилаётганди. Ш айтон унга: 
«Исроилга ҳаммасини бердим , десант ким суриш тириб 
ўтирибди, омад келди, уни қўлдан бой берма» дер эди. У