Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

ҳ а м м а м и зн и б и р -б и р и м и з г а б и р и к т и р и б қ ўй и ш ган . 
Шеригим кўча бошида мени кутиб турибди. Сен гапириб 
уддалай олмадинг, энди менга қўйиб бер, деб алдаб сиз 
б и л а н у ч р а ш я п м а н . А с л и д а у ҳам м ен г а ўхш аб 
алданганлардан. Лекин барибир унга ҳам ишонолмайман. 
Ҳатто ҳақиқий исмини ҳам билмайман, у ҳам меникини 
билмайди. Ака, менинг исмим Жаҳонгир - деб у қўлини 
Санжарга узатди.
— Жаҳонгир, мен сени тушундим, лекин бу нарсани 
яна бир кишига тушунтиришга тўғри келади. У одам сенга 
мендан кўра тўғрироқ йўл кўрсата олади. Агар эртага офисга 
ўта олганингда яхши бўларди.
— Бироз қийин, лекин ҳаракат қиламан. Хўп бўлмаса, 
эртага сени офисда кутаман, — деб Жаҳонгирни кўчагача 
кузатиб қўйди. Салим 
ҳам у й д а н ю г у р и б ч и қ и б , 
биргаликда хайрлашиб кетишди.
С а н ж а р б и р о з ҳ о в л и ў р т а с и д а т ў х т а б , ё н и д а н  
телефонини олиб Тўлқин Маҳмудовичга қўнғироқ қилди.
Санжар бир гапни қисқача қилиб у кишига тушунтирди.
— Санжар ака, тинчликми? — деди Наргиза эридан 
хавотир олиб.
— Тинчлик, тинчлик, чойдан қуй-чи, — деб жойига 
ё н б о ш л а д и С а н ж а р . — Н и м а га о д а м л а р т и н ч г и н а  
яшайверишмас экан, — деб уф тортиб қўйди.
197

---

Эрталаб Санжар Толиб билан Салимни қурилишга 
жўнатиб, узи офисда Жаҳонгирни кугиб ўтирган эди. Хонага 
би р нотаниш , ўрта бўй ли , сочи калта қилиб олинган 
барваста йигит кириб келди. У Санжар билан тенгқур эди. 
У ёнидан гувоҳномасини олиб кўрсатиб:
- Мен Тўлқин аканинг кўрсатмаси билан келдим, —