Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

хурсанд бўлиб ўтирарди. Эшикдан ёрдамчиси кириб келди.
— И ср ои л , анави иккитасини ним а қилам из, яна 
тўполон қилиб бирор ншкал чиқармасин?
— Ҳа, айтгандай эсммдан чиқай дебди, олдимга олиб 
чиқ, — деди Исроил. Ёрдамчиси айтган ўша иккитаси Аҳад 
билан қўлга тушган аёллар э д и . сал ўтмай улар бирин- 
кетин кириб келишди.
— Менга қаранг Исроил, би з бундай келишмагандик- 
ку, — деди улардан бири шанғиллаб. У нинг ўхш овсиз 
бўялган юзидаги бўёқлари чапланиб, калта итнинг думидек 
сочи тўзиб кетганди. Иккинчиси, биринчи марта бундай 
разилликларга қўл уриши шекилли, қўрқибгина индамай 
ерга қараб турарди.
— М енга қара, қ а н ж и қ , и тдек м ен га а к к и л ам а, 
хизматингнинг ҳақини оласан. Биринчидан, бу иш шу ерда 
ёпилади. Агар чакагингни бирор ерда очганингни билсам, 
хотин киш илигингга қараб ўтирмай бош ингга итнинг 
кунини солам ан. Биласанлар, сенлар ҳақингда ҳамма 
нарсани биламан.
Улар Исроилнинг бу гапидан кейин ўзларини дарров 
боси б олиб:
— И ср о и л ж о н , ахир би р кун ётасан д ега н ди н ги з, 
иккинчи кунга ўтиб кетаётганига ажабландик-да, бизнинг 
ҳам уйимизда бола-чақамиз, бош имизда эримиз бор. ,
— Қўйсаларинг-чи, сенлар ўзинг эрсан-ку ўша хезларга, 
яхшиси мана бунга қўлларингни қўйинглар-да. тезроқ бу 
ердан кетларинг.
179

---

Исроил иккита бўш оқ қою зга уларга имзо қўйдириб 
хонасидан чиқариб юборди.
- Исроил. ишқилиб буларнинг оғзи маҳкамми, — деди 
ёрдамчиси.
- Э, бу қанжик^чарнинг жилови мени қўлимда. пул 
учун булар ҳамма нарсага тайёр, ҳатто атом бомбами бериб,