Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

яхши танийди. Ш унинг учун Ойгул Т олибжонга зи ён - 
заҳмат стмасмикан, деб қўрқаяпти. У аблаҳ қизимни қаттиқ 
қўрқитган кўринади. Мен унинг отасини яхши танирдим. 
Лекин уларнинг бундай бераҳм-бешафқатлигини тўй куни 
билдим. Ойгул ўзини бирор нарса қилиб қўярмикан, деб 
ўйлагандим. Лекин Ойгул мендан кучли чикди. У бош ини 
эгмай, фақат олдинга интилди. Бошига тушган ноҳакдиклар 
бошқаларнинг ҳам бошига тушиши мумкинлигини билиб, 
ночорларга ёрдам қўлини чўзиб, қонунга асосланиб уларни 
ҳимоя қиламан, деб адвокатликни танлади. Мен бўлсам 
эртароқ нафақага чиқиб олди м.
— Мели ака, бекорга хавотир олаяпсиз. Балки у қилган 
хатосини тушуниб, Ойгулни яна олдига чақирмоқчидир. 
Лекин яна билмадим. Мели ака, бутўй бўлиши керак. Толиб 
Ойгулни севади, Ойгул ҳам. Таниш-билиш деган замонлар 
ортда қолди. Ўзимизни ҳимоя қилишга қурбимиз етади. 
Қизингизни ҳам хафл қилдириб қўймаймиз. Ака, шу ҳафта 
тўйни ўтказайлик. Топиб унақа катта тўй қилмоқчи эмас. 
Сизнинг розилигингиз бўлса бўлди.
— Мен, масалан, тайёрман, ёшлар нима дейиш са, шу- 
да, — деди Мели ака кулиб.
Толиб томоғи қуриқшаб олма егиси келиб, энди бир 
тишлаганди. Ташқарига Мели ака билан Санжар чиқиб 
қолишди.
— Хўш, ёшлар, би з қариялар бир тўхтамга келдик, 
энди, дўстим куёв бола, ўрнингиздан туринг, тўйдан олдин 
куёв келинникида кавшаниб ўтириши яхшимас, — деди 
Санжар Толибнинг ёнига ўтириб.
Т олиб С анж арнинг гапини эш и ти б , бир тишлаган 
олмасини ўрнига шошиб қўйди.
— Ойгул, агар керак бўлса, олдингизга Наргиз билан 
Севарани жўнатаман. Улар сизга ёрдамлашишади. Мели ака, 
агар бирор камчилик бўлса, бемалол менга айтаверинг.