Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

ара фас и да бўлган. Тўй куни фожиа юз бериб, куёвнинг 
соп п а-сог онаси ўлиб қолади. Куёвтўра онасининг ўлимида 
Ойгулни айблаб, оёғинг ёқмади, деб тўй стол и дан ҳайдаб 
солади. Ойгулга бу ҳодиса жуда ёмон таъсир қилган. Мели 
аканинг ran ига қара ганда, Ойгул турмушга чиқмайман, 
деб ўзига-ўзи сўз берган эмиш.
Мана шунақа гаплар, бу гаплардан хабари нгиз бор, деб 
ўйлабман, — деди коньякдан иккита рюмкага қуйиб. — 
Олди к, қан чадан -қ ан ча дардларн и ичим изга ю там из, 
уларнинг олдида бу коньякнинг ютуми нима бўлибди, — 
деб қўшиб қўйди Тўлқин ака.
— Ҳа, ўша иримчи куёв ҳозир шаҳримизнинг нуфузли 
идораларидан бирида иш лайди, уйлангани йўқ. Чунки
99

---

қизлар тегмаса керак унга, улар ҳам бошларига Ойгулнинг 
куни тушмасин, дейиш ади-да.
- Раҳмат, Тўлқин ака, сизнинг олдингизга келиб яхши 
қилибман. Энди бу масалага бошқача ёндашаман. Хотиржам 
бўлдим.
Қадрдонлар самимий хайрлашишди.
Толибнинг Ойгулга бўлган севгиси янада ёрқинлашди. 
У ҳ о зи р о қ Ойгулни кўргиси келарди. Ш унча дар дн и  
елкасида кўтариб юрган бу қизга янада ҳурмати ош ди. 
«Бундай қизлар бахтли бўлиш и керак», д еб хаёлидан 
ўтказди Толиб. Ёнида эса ўнг кўзини кўкартириб Салим 
машина ҳайдаб кетарди.
- Салим, ана шу магазинда тўхтат, — деди Толибнинг 
кулгуси қистаб. У магазиндан битта қора кўзойнак олиб 
чиқиб Салимга узатди.
- Мана буни тақиб ол, лекин йўқотма, бу кетишингда 
кўзойнак сенга кўп керак бўладиган кўринади, — деб ўзини 
тўхтата олмай куларди Толиб, — Салим, наҳотки қамаб 
қўйишади, деб ўйладинг.
- Ҳа-да, мен анави иккитаси арз қилибди деб ўйлабман,