Namdu ijtimoiy fanlar fakulteti Arxeologiya yoʻnalishi 1-bosqich talabasi Isroilov Sardorbekning Oʻzbekiston tarixidan tayyorlangan taqdimoti

NamDU ijtimoiy fanlar fakulteti Arxeologiya yoʻnalishi 1-bosqich talabasi Isroilov Sardorbekning Oʻzbekiston tarixidan tayyorlangan taqdimoti

Mavzu: Oʻzbek xonliklarining jahon tarixidagi oʻrni. Oʻzbek xonliklari davrida milliy mafkura.

1. Oʻzbek xonliklaridagi vaziyat

2. Oʻzbek xonliklariningjahon tarixidagi oʻrni

3. Oʻzbek xonliklari davrida milliy mafkura

Oʻzbek xonliklari — Turonda yoki Turkistonda (Movarounnahr, Xorazm, Farg'ona, Xuroson), hozirgi Oʻzbekiston, Tojikiston, Turkmaniston, Qirgʻiziston, Janubiy Qozogʻiston, Janubiy va Sharqiy Turkiston hududlari chegarasida mavjud boʻlgan davlatlar.
Oʻzbek sulolalaridan bo'lgan hukmdorlar tomonidan boshqarilgan. XVI asrning boshlarida Movarounnahr va Xorazmni Temuriylardan soʻng boshqargan Shayboniylarning ikki tarmogʻi boʻlmish Movarounnahr va Xorazm Shayboniylari tomonidan asos solingan.
Oʻzbek xonliklaridagi vaziyat
Marv va Chorjoyi shaharlari uchun Buxoro amirligi bilan Xiva xonligi oʻrtasida urushlar boʻlib turgan
Jizzax Oʻratepa va Xoʻjand shaharlari uchun Buxoro amirligi bilan Qoʻqon xonligi oʻrtasida tez-tez urushlar boʻlar va shartnomalar qoʻldan-qoʻlga oʻtib turadi.
Oʻzbek xonliklarining jahon tarixidagi oʻrni
Rossiya imperiyasi tashqi siyosatida o‘z chegaralarini sharqqa tomon kengaytirish uchun dastlab Buxoro amirligi, Xiva va Qo‘qon xonliklari bilan har tomonlama aloqala o‘rnatishga harakat qildi.
Oʻzbek xonliklari davrida milliy mafkur
Milliy mafkura — muayyan millatning etnoijtimoiy birlik sifatida mavjud boʻlishi va rivojlanishini asoslab beruvchi gʻoyalar va qarashlar tizimi.
Koʻp hollarda Milliy mafkurani bitta millat yoki xalqning mafkurasi deb tushunilmaydi, u muayyan davlat yoki jamiyatning umumiy mafkurasi maʼ-nosini ham anglatadi.
Sherg‘ozixon (1718-1720), Qutlug‘ Murod Inoq madrasalari, Pahlavon Mahmud maqbarasi, Olloqulixon, Muhammad Aminxonning katta madrasalari (XIX asr) va Tosh hovli saroyi (1830—1838-yillar) o‘ziga xos nafis va go‘zaldir. Bu qurilish obidalari O‘rta Osiyo me'morchiligining ajoyib yodgorliklaridir.

EʼTIBORINGIZ UCHUN RAHMAT