Namangan davlat universiteti geografiya kafedrasi mintaqaviy siyosat

mumkin: 

---

§

  Hududlarga erkinlik berilishi ayni vaqtda ularning xo’jalik tizimini o’zicha, nazoratsiz 

rivojlanishi, mintaqaviy iqtisodiyotning milliy iqtisodiyotga muvofiqlashmaslik xavfi; 

§

  Hududiy mehnat taqsimotini yaxshi boshqarmaslik oqibatida mintaqalarda iqtisodiyot 

samaradorligining pasayishi; 

§

  Ichki rayonlar va mintaqalararo iqtisodiy integratsiya jarayonlarining rivojlanmasligi, 

turli darajadagi bozorlar shakllanishining qiyinlashuvi; 

§

  Hududlar ijtimoiy-iqtisodiy rivojlanish darajasidagi tafovutlarning saqlanib qolishi; 

§

  Tabiiy  resurslardan shoshma-shosharlik  bilan  noto’g’ri foydalanish, ekologik 

muammolarning yuzaga kelishi va keskinlashuvi; 

§

  Ishlab chiqarishni rivojlantirish va joylashtirishda nisbiy afzallik (D.Rikardo) qonunining 

buzilishi; 

§

  Ishlab chiqarishning noto’g’ri regionlashuvi, eksport- import jarayonini amalga 

oshirishdagi ba’zi qiyinchiliklar va h.k. 

 

Tabiiyki, yuqoridagi kamchiliklar davlat iqtisodiy xavfsizligini ta’minlashga salbiy ta’sir 

qiladi. Zero, to’g’ri boshqarilmagan va tashkil qilinmagan demokratiya beboshlikka olib kelishi 

mumkin. Xuddi shunday, hududlar rivojlanishi to’g’ri tartibga solinmasa, boshqarilmasa 

mintaqalarda erkin raqobat muhiti, ochiq iqtisodiy munosabatlar to’laqonli vujudga kelmaydi; 

bunday sharoitda «regional xudbinlik» alomatlari paydo bo’lish ehtimoli saqlanib qoladi. 

 

Demak, o’tish davri iqtisodiyoti, ishlab chiqarish kuchlarini rivojlantirish va hududiy 

tashkil qilishining davlat tomonidan tartibga solib borilishi ob’ektiv qonuniyatdir. Ushbu vazifa 

eng avvalo davlatning mintaqaviy siyosati orqali amalga oshiriladi. 

 

Mintaqaviy siyosatning zaruriyati bir vaqtning o’zida barcha hududlar iqtisodiyotini bir 

darajada rivojlantirib bo’lmasligidan kelib chiqadi. Binobarin, mintaqaviy siyosat rivojlanishi 

mumkin va mamlakat uchun muhim bo’lgan ustuvor yo’nalish va tarmoqlarga qaratiladi. SHu 

mazmunda u mintaqaviy iqtisodiyotning harakatlantiruvchi kuchi, amaliy (konstruktiv) 

yo’nalishi hisoblanadi; mintaqaviy siyosat hududlararo ijtimoiy-iqtisodiy rivojlanishdagi 

vaziyatni dinamik holda muvofiqlashtirish va barqarorlashtirishga harakat qiladi.