— Ака, сизга айтишим керак булган нарсалар куп.
Мен бу сафар хакикдтан одам булиб кдйтиб кел
дим. Рост! Хозир, кеннойимга дорини берай. Дар
ров тайёрласин. Битта ичганингиздан билдиради.
107
Хар кдлай, табибнинг дорилари шуна^а таъсир кдгса-
ди. М ана, мени кдранг, узгариш борми ё йукдои?
— Узгариш?.. X a-а, озгина тулишибсан, — деди
Бердиёр.
— Айтсам ишонмайсиз, бир хдфта фак;ат ут еган-
ман. Я м -яш и л ут. Энди уйлаяпман, шу ут семир-
тирган экан.
— М айли, юр, дани, уйга кирайлик.
— Ака, яна бигга гап бор, — деб Равшан бошини
эгди.
— Ишкдпиб, ука, ёмонини айтма. М айли, у ёги
нима булса булсин, лекин ёмонини айтма.
— Ака, биласизми, келаётганимда бигга аёлни уч-
ратиб колдим. Шунга уйланмок^чиман.
— Уф-ф, гапни шундан бошламайсанми? Яхши
бупти. К им, кдерда яшайди? Хаммасини сураб-би-
либ келдингми?
— Хеч нарсани сураб-суриштириб утирмасдан уни
узим билан бирга олиб келавердим, ака...
Бердиёрнинг юраги шув этди. “Бу аьугсиз бола
кучада юрадиган шармандалардан бирортасини етак-
лаб келмадимикан, и ш кдяи б?” дея кунглидан утказ-
ди -да, укасини четлаб утиб, ховли томонга юрди.
Х а-а, жувон унга ёкдоади. Офтобда кррайган, ти-
ришган башара. “Укам келиб-келиб шунга уйлана-
дим и? Бунга \еч нима, хатто кийим хам ярашмай-
ди -ку! Йук,, булмайди! Б улмайди... Равшан буни
Хозирок, хайдайди. Хайдамаса, унинг узига хам ме-
иинг уйимла жой йук,. X a -а, укам-а, укам, келиб-
келиб хаммадан к,олган искдотга ишкдшг туш ди-
м п ?” дея уз-узига гапирди Бердиёр.
* * *
Do'stlaringiz bilan baham: |