Н а м о з – энг улуғ ибодат (МУсулмон йигит-қизларнинг дин китоби)

،ُرَنبْكَأ ُللهاَو ُللها َّلِإ َهَلِإ َلَو ،ِهَّلِل ُدُم ْحْلاَو ،ِللها َناَحْبُس
.ِم�ِظَعْلا ِّيِلَعْلا ِللهاِب َّلِإ َةَّوُن� َلَو َلْوَح َلَو 
«субҳааналлоҳи валҳамдулиллааҳи ва лаа илааҳа иллал-
лоҳу валлоҳу акбар, ва лаа ҳавла ва лаа қуввата иллаа билла-
ҳил ъалиййил ъазийм».
Маъноси: Аллоҳни поклаб зикр этаман, мақтовлар Аллоҳга 
хосдир. Аллоҳдан ўзга илоҳ йўқдир. Куч-қудрат фақат улуғлик ва 
азамат соҳиби Аллоҳга хосдир.
Намоз тугагач, ушбу дуо, ортидан «Оятул курси» ўқилади, 33 
мартадан «Субҳааналлоҳ», «Алҳамдулиллаҳ», «Аллоҳу акбар»ни 
айтиб, сўнгра «Лаа илааҳа иллаллоҳу ваҳдаҳу лаа шарика лаҳу, 
лаҳул мулку ва лаҳул ҳамду ва ҳува ъалаа кулли шайъин қодир» 
дуосини ўқиб, фотиҳага қўл очилади.
،ًةَن َسَح اَ�ْننُّدلا يِف اَنِ�آ اَنَّنبَر
.ِراَّنلا َباَذَع اَنِ�َو ،ًةَن َسَح ِةَرِخ ْلا يِفَو 
«роббанаа! Аатинаа фид-дунйаа ҳасанатав-ва фил аахи-
роти ҳасанатав-ва қинаа ъазаабан-наар».
Маъноси: «Роббимиз! Бизларга дунёда ҳам, охиратда ҳам 
яхшилик бер ва дўзах азобидан асра!»
،ُم�ِلَعلا ُع�ِمَّسلا َتْنأ َكَّنإ اَّنِم ْلَّبَقَن� اَنَّنبَر
.ُم�ِحَّرلا ُباَّوَّنتلا َتْنَأ َكَّنِإ اَنْن�َلَع ْبُ�َو 
«роббана! Тақоббал миннаа, иннака антас-самииъул 
ъалийм, ва туб ъалайнаа, иннака антат-тавваабур-роҳийм».
Маъноси: Роббимиз! Биздан қабул эт, албатта, Сен эши-
тувчи ва билувчисан! Ва тавбаларимизни қабул эт, албатта, Сен 
тавбаларни кўплаб қабул этувчи раҳмли Зотсан!

---

65
. َكِ�َداَبِع ِن ْسُحَو ،َكِرْكُشَو ،َكِرْكِذ ىَلَع اَّنِعَأ َّمُهَّللا
«Аллоҳумма! Аъиннаа ъалаа зикрика, ва шукрика, ва 
ҳусни ъибаадатик»
Маъноси: Аллоҳим! Сени зикр этиш, Сенга шукр айтиш ва 
Сенга гўзал ибодат қилишда менга ёрдам айла!
Намоз ўқиб бўлинганидан сўнг Аллоҳдан ибодатларингиз-
ни саҳву-хатоларини кечириб қабул айлашини, гуноҳларингизни 
мағфират этишини, яна бошқа ухровий-дунёвий ниятларингизни 
сўраб дуолар қиласиз.