Mustaqil ish mavzu: antik davr iqtisodiy qarashlari

xrematistikaga tegishli degan.

Aristotelь uchun ideal (bekamu-ko‘st) xo‘jalik - bu uncha katta bo‘lmagan dehqonchilik xo‘jaligi (unda albatta qullar ishlagan) bo‘lib, u deyarli kerakli barcha mahsulotni yaratuvchi (natural xo‘jalik) bo‘lishi shart edi. Ayrim etishmagan narsalarni esa qo‘shnilardan «odil almashuv» asosida olish kerak.

Bu olimning xizmati shundaki, u birinchilardan iqtisodiyotning ayrim kategoriyalarini berdi va ma’lum darajada ular o‘rtasidagi o‘zaro bog‘lanishni aniqladi. Aristotelning iqtisodiy tizimi bilan A.Smitning «Xalqlar boyligi» asaridagi fikrlar hamoxangligini qurish, qiymat qonunining hosil bo‘lishi mexanizmini tushunish mumkin.

Qiymat (qimmat) iqtisodiyotning asosiy kategoriyasi hisoblanadi. Tarixan uni talqin etishda ikki yo‘nalish bor. Birinchi yo‘nalishda tovar qiymati ob’ektiv bo‘lib, uning manbai shu tovarni ishlab chiqarish uchun sarflangan mehnat miqdori hisoblanadi. Ikkinchi yo‘nalishda qiymat tushunchasi sub’ektiv narsa bo‘lib, odamlar tomonidan tovarning foydaliligi boshqa biron foydalilik bilan solishtirish tufayli yuzaga keladi (marjinalizm).

Aristotelning g‘oyalarida ikkala yo‘nalish kurtaklari mavjud. U qiymat qonuni muammosini qo‘yadi, lekin unga to‘la javob topa olmaydi. U almashuvda tovar qiymatlari tenglashtirilishini ko‘radi. «Nikomaxov axloki» asarida u shunday fikr yuritadi: «Jamiyat ikki vrachdangina tashkil bo‘lmaydi, balki vrach va dehqondan, umuman bir xil va teng bo‘lmaganlardan tashkil topadi. Ana shunday odamlarni bir-biriga tenglashtirish zarur. SHuning uchun almashuvga uchraydigan barcha narsalarni tenglashtirish, solishtirish zarur. Xullas, hamma narsa biror narsa bilan ulchanishi kerak. Etikdo‘z mahsulotining dehqon mahsulotiga, dehqon mahsulotining etikdo‘z mahsulotiga bo‘lgan to‘g‘ri munosabati, to‘g‘ri tenglamasi topilishi kerak». Lekin o‘sha narsa nima ekanligi aytilmaydi. Savolga javob izlab u o‘z fikrini shunday davom ettiradi: «biz nima uchun almashamiz, chunki menga sening tovaring, senga esa mening tovarim kerak», degan oddiy xulosaga keladi. Tovarlarning tengligi pul tufayli amalga oshadi, deydi u. Hamma narsa biron narsa bilan o‘lchanishi kerak. Bu avvalo ehtiyoj, u barcha narsani bog‘lovchi asos. Ehtiyojni almashtirish uchun (odamlar kelishuvi bilan) pul - chaka paydo bo‘ldi. Aristotelning bu fikrida hozirgi zamon marjinalizm g‘oyalari yotadi, ya’ni tovarlarning foydaliligi asosiy o‘ringa chiqadi.

Bu olimning iqtisodiyot (ekonomika) ni xrematistikaga qarama-qarshi qo‘yishi harakterlidir. U o‘ylab topgan «