Muhabbat qissa yetim

10
- 16
145

---

ko‘rm adim ; ham m a narsaga o ‘shshayib qarar, qayoqqa va nima 
u ch u n ketayotganini, nim a qilib yurganini o ‘zi ham bilm as, 
a ñ id a n , kunni kech qilishdan b o 'la k m uddaosi yo‘q edi.
M adaniyat va istirohat bog‘iga kirdik. M ehm on hech boim asa 
shu bo g ‘ga, xususan, gulu gulzorga qiziqar deb o'yladim , 
chunki shahrim iz bu bog‘ga juda bino qo‘ygan. Yo‘q, gulzorga 
m ehm on qayrilib ham qaram adi. U ning diqqatini jalb qilgan 
b irdan-bir narsa bog‘ning bir chekkasidan oqayotgan anhor 
b o id i. Buning nimasiga qiziqdi ekan deb qarasam , loy suv 
qirg'oqdan toshguday b o ‘lib, shox-xashak va yana allanim a 
balolar oqib kelayotibdi — birov sug‘orish m aqsadida to ‘g‘on 
solgan, suv to ‘g ‘onni urib ketgan b o ‘lsa kerak. M ehm on iflos 
suvga xuddi sichqonni k o ‘rib qolgan m ushukday butun vujudi 
bilan qarar, cham am da, fotoapparati yonida b o ‘lm aganidan 
a fs u s la n a r edi. B o g ‘d a n c h iq ib m e h m o n x o n a g a to m o n
keta y o tg an im iz d a esk i-tu sk i yig‘ib yurgan eshak aravani 
ko'rganida ham xuddi shu holga tushdi.
M ehm onxona ko'chasiga qayrilganim izda m ehm onning 
gazetasiga q o 'l keladigan yana b ir hodisa ro ‘y berdi: shu 
k o 'c h a d a n g ‘izillab chiqqan “ M oskvich” kattakon sariq bir 
itn i urib o ‘tdi. It vangillab ikki-uch yum aladi, turishga intilib 
turolm adi, yotib tipirchiladi.M ehm on goh boshini ko‘tarishga 
urinib, goh oyoqlarini silkib jo n berayotgan itga yaqin boiib 
beixtiyor c h o ‘kka tushdi va apparat izlab yonini paypasladi.
M ehmon ertasiga jo ‘naydigan b o ‘ldi. Dum li odamlar surati 
olingan fotoapparatni qora qog‘ozga o ‘rab aeroportga olib chiqdim 
va qo‘ynimdan bir chekkasini chiqarib ko'rsatdim. M ehmonning 
k o ‘zlari yonib ketdi. Xilvatga bordik. M ehmon apparatni olib katak 
sumkasiga joyladi-yu, cho'ntagidan bir dasta pul chiqardi.
- Sizning haqqingizni o ‘zim bilib b eram an,—dedi,— surat 
oigan odam bilan necha pulga gaplashgansiz?
- Pul to‘g‘risida hozir gaplashm aym iz,- d e d im ,- awal surat- 
larn i chiqarib ko'ring, ana undan keyin o ‘zingiz narx bichib 
yuborarsiz.
M ehm on yana m innatdorchilik bildirdi, samolyotga chiqdi, 
sam olyot Tojikistonga qarab yo‘l oldi. Kim biladi, m ehm on 
y u rtig a borg u n ch a sabri c h id a rm ik in , balki ch id a m asd a n
T ojikistondayoq lentani chiqarar, chiqarsa dum li o d am lar 
o ‘m ida o'zini ko‘radi: m en apparatni maktab to'garagiga qatnab 
f o to ishida m ash q in i raso qilgan kichik o ‘g ‘lim ga berib,
146

---

“m ehm on ikkovimiz shahar aylanam iz, sen ketim izdan yurgin, 
qayerda chap oyog‘im ni ko‘tarsam , m ehm onning yakka o ‘zini 
suratga olaverasan” , degan edim . Bir qancha joyda, ju m lad an , 
m ehm on anhor b o ‘yida, eski-tuski yig‘ib yurgan eshak arava 
yonida va jo n berayotgan itning ustida turganida chap oyog'im ni 
ko‘targan edim. 0 ‘g‘lim ning o ‘zi ham hushyor bola, g ‘alati- 
g'alati paytlam i topgan b o ‘Isa kerak.
M en bu narsani jiyariimga aytmadim, aytsam ham urishmasa 
kerak, ch u n k i m ehm oniga o z o r b e rg an im y o ‘q , n ih o y ati 
yuziga oyna tutdim ...