Muhabbat qissa yetim

Noqobil qizingiz M uhayyo
.»
48

---

Qizidan darak topmaganida yig‘lab, “Sog‘-salomat ko‘rsam 
churq etmayman”, deb yurgan Muborakxonim Muhayyo 
sog‘-salomat ekanini bilib ta’naga to‘ la xatning mag‘zini 
chaqqani ham b o ‘ lm ay yan a lo v illad i, salom aytgan 
dugonasinikida ekaniga ishonmay Anvami qarg‘adi.
Muborakxonim o‘tirar-turarini bilmay Anvami ng fakultetiga 
bordi, uning ishxonasini bilib zimdan odam yubordi, yana 
Muhayyoning yaqin-yiroqdagi dugonalaridan, qarindoshlaridan 
xabar oldi. Hech kirn “Men ko'rdim”, demadi.
Endi bebosh qizni topishning birdan-bir chorasi talaba- 
larning paxtaga jo ‘nashini kutish edi: shu kuni Muhayyo 
qayerda bo‘lsa, fakultetga yetib keladi.
Muborakxonim o‘sha kuni tong qorong‘usida fakultetga 
bordi. Odam g‘ich-g‘ich, qatorturgan avtobuslarga chiqmoqda 
edi. Muborakxonim yelib-yugurib hammayoqni qaradi, 
avtobusdan avtobusga chopib Muhayyoni chaqirdi. Oldingi 
avtobusdan kimdir Muhayyo allaqanday bir komissiya 
hay’atida kecha jo ‘nab ketganini aytdi. Muborakxonimning 
ko‘ngliga g‘ulg‘ula tushdi: “Bu komissiya o‘lgurda Anvar ham 
bo‘lmasin tag‘in!”
Muborakxonim qaytishda Anvarning ishxonasidan xabar 
oldi. Anvar hovlining o‘rtasida turgan bir mashinaning tagida 
chalqancha yotib nimanidir buramoqda edi.
Muboraxonim shu kuni Muhayyoning qaysi tumanga 
ketganini bilib, ikki kundan so‘ng o‘z hisobidan ta ’til oldi va 
o‘sha tumanga jo ‘nab ketdi.
K U N D O SH LAR
Anvar qachongacha og‘iz-burnini qora qilib mashinaning 
tagida yotadi, qachongacha quruq non yeb birovning uyida 
yotib yuradi, bunaqa tirikchilik joniga tegar, qaytib kelar?
Marg‘uba shu umid bilan ovunib yurgan edi, Muhayyoni 
onasi uyidan haydab yuborganini eshitib dod, deb yuborayozdi. 
Xayriyat Muhayyo paxtaga ketibdi, Anvar shaharda qolibdi! 
Bu g‘animat fursatni qoMdan bermaslik kerak bo‘lib qoldi.
Marg‘uba mol-dunyoni Anvarning burniga ishqaganida 
Anvar og‘iz solmadi. Ota-onasining qanoti ostida issiq-sovuqni