Muallifdan

* * *

Бухорода бир пайт оҳулар бўлган — Хонгули деган. Холдор оҳулар... Улар мени тушларимда йўқлайди.

Шундоқ тепамга келиб, жилмайиб, юзларимни искайди.
Отингдан айланай, Муҳаммад, бунча кўп ухлайсан, дейишади. Мен ҳар тонг қайдасиз, оҳуларим, деб уйғонаман. Ҳали кўзимни очмай дунёга савол бераман. Қадим Бухоронинг оҳулари қайга кетиб қолди, дейман.
Дарёлар қурийди. Тоғлар чўкади. Китоблар ёнади. Дунёда фақат бир нарса — саволларгина абадий.
Саволлар кийик сўқмоққа элтувчи йўлакдир. Кўксингда саволинг бўлмаса дунёга нега келдинг, отингдан айланай, Инсон!

* * *

Тош шаҳрида уйим — Болохона эди,

Бир бурчаги ўрин, Бири китоб бари... Менга тинчлик Бермай қийнар Мана энди,
Тушларимда,
Бухоронинг оҳулари. Айтматовга
Хатлар ёздим, Жавоби йўқ.
Шеърлар ёздим, Босишмади, Ҳисоби йўқ.
Муҳаррирлар Борсам қоши
Уюлади,
Кўрамиз дер, Кўрмас,
Ташлаб қўйилади, Менга —
Ҳасад
Қилишгандек туюлади..
«Ўғлим шоир!..» Онам еру кўкка Сиғмас,
Тонгда ишга, Оқшом чопар Фолбин сари. Биров билар, Биров кулар, Биров уқмас — Тушларимда
Бухоронинг оҳулари.

Бир кун ахир, Рост сўзини Айтди биров, Бир бўғиндан Оз сўзини,

Айтди биров. Айтмай қилган Ноз сўзини
Айтди биров... Тупроқ йўлдан Чўғлар босиб Қайтди биров.

Бу дунёнинг Ширин дарди

Шеърлар экан, Менга забон Берган манов — Ерлар экан.
Қоним унинг Ҳаяжони,
Туйғулари, Кулгилари, Қайғулари, Йиғилари,
Тушларимда
Бухоронинг оҳулари...

Айтматовга Хатлар ёздим, Жавоб келди. Шеърлар ёздим Ҳисоби йўқ — Китоб бўлди.

Муҳаррирлар Борсам қучоқ Очишади, Ўқиймиз дер, Ўқимасдан Босишади.
Менга — ҳавас
Қилишгандек боқишади.

Фолбин кампир Айтганлари Ёлғон бўлди

Ёмон бўлди, Бир қишлоққа
Достон бўлди. Ҳузурига
Ўша оқшом Онам шошиб, Қўли қуруқ Борган экан, Армон бўлди...

Армоним кўп Бу дунёда Ўзимнинг ҳам, Давоми кўп, Сизга айтар,

Сўзимнинг ҳам.
Дилни ёқиб,
Тилга чиқмай, Қолганларин, Қўшиғимга Бу кун сиғмай Қолганларин, Айтсам барин, Айтсам барин,
Айтсам барин — Тушингизда
Бухоронинг оҳулари!..