Mixail Bulgakov ityurak (qissa)

2
 Valtorna — puflab chalinadigan mueika asbobi. 

---

10 
 
— Salomatmisiz, Filipp Filippovich. 
— Salom, Fyodor. 
  
Mana buni shaxs desa bo’ladi. Voy xudoyim-ey, baxtiqaro qismatim 
meni  kimga  ro’para  qildi?  Ko’chada  yurgan  itlarni  bunday  hashamatli 
o’rtoqlik uyiga olib kirishga qodir juda hurmatli, gapi hammaga o’tadigan 
qanaqa shaxs ekan o’zi bu? 
  
Qarang-a, anavi ablahning qimir etgani holi yo’q. Ko’zlariga e’tibor 
bering,  o’zi  indamagani  bilan,  ko’zlari  yeb  tashlaguday  tikilayapti, 
shunga  qaramay,  har  doimgiga  nisbatan  ancha  sipo,  ancha  bosiq.  Go’yo 
shunday bo’lishi kerakday. Hurmat qilar ekan, juda hurmat qilar ekan bu 
janobni!  Eh-ha!  Men  bo’lsam  u  bilan  birgaman,  izma-iz  ketyapman. 
Nima,  tegib  ketdimmi?  Eplasang,  uzib  ol.  O’sha  qadoq  bosgan  proletar 
oyog’idan  bi-ir  g’ajisang!  Avlodimizga  ko’rsatgan  hamma  hunarlari 
uchun. Basharamni kaltak bilan necha marta bejaganding, a? 
— Yur, yura qol. 
  
Albatta, albatta, siz hech xavotir olmang, faqat yo’lakni ko’rsatsangiz 
bas,  u  yog’ini  bizga  qo’yib  beravering.  Biqinimning  lo’qillashiga 
qaramay, orqangizdan bir qadam ham qolmayman. 
  
Janob zinadan pastga qarata: 
— Fyodor, menga xat kelmadimi? — deya savol berdi. 
  
Pastdan iltifot ila javob berishdi: 
— Yo’q-yo’q, Filipp Filippovich — dedi (keyin sekin, sirli tovushda),— 
uchinchi kvartiraga bir necha o’rtoq joylashtirildi. 
  
Itlarga  mehribon  hurmatli  janob  zinada  keskin  orqasiga  o’girilib, 
pastga engashdi-da, dahshatga tushib so’radi: 
— Xo’sh-sh? 
  
Uning ko’zlari ola-kula bo’lib, mo’ylovlari tikkayib ketdi. 
  
Shveysar  pastdan  og’ziga  kaftini  tutib,  bosh  irg’agan  holda 
tasdiqladi: 
---  Xuddi shunday, bir emas, to’rt kishi. 
—  Yo tavba! Uyimizda nimalar bo’lishini endi tasavvur qilish mumkin. 
O’zlari nima qilishyapti? 
— Hech nima. 
— Sizdan so’rayapman, Fyodor Pavlovich? 
—  G’isht  va  parda  olib  kelgani  ketishdi.  Uyni  ikkiga  bo’lib,  devor 

---

11 
 
qurishmoqchi. 
— E, jin ursin, bu qanaqasi, axir! 
—  Hamma  kvartiralarga  odam  qo’yisharkan,  Filipp  Filippovich, 
siznikidan  tashqari.  Hozir  majlis  bo’ldi,  yangi  shirkat  saylashdi, 
eskilarining esa dumini tugishdi! 
— Nimalar bo’lyapti o’zi, tavba... Fit-fit. 
  
Ketyapman,  mana,  yonginangizdaman.  Biqinim  qurg’ur  zing’illab, 
sira  tinchlik  bermayapti-da.  Ijozat  eting,  botinkangizni  yana  bir  yalab 
qo’yay. 
  
Shveysarning  zar  uqali  bosh  kiyimining  gardishi  ko’rinmay  ketdi. 
Marmar  yotqizilgan  maydonchada  quvurdan  chiqayotgan  issiqlik  «gup» 
etib dimog’imga urildi. Yana bir marta burilib, mana, manzilimizga ham 
yetib keldik.