Mixail Bulgakov ityurak (qissa)

POVEST TUGADI 
 
Epilog 
 
  
Obuxov  muyulishidagi  professor  Preobrajenskiy  uyining  ko’rish 
xonasida  bo’lib  o’tgan  to’s-to’polondan  keyin  roppa-rosa  o’n  kecha 
o’tgach, eshik qo’ng’irog’i keskin jiringladi. 
—  Jinoyat-qidiruv  milisiyasi  va  tergovchi.  Marhamat  qilib  eshikni 

---

100 
 
ochsangiz. 
  
Do’pir-do’pir  qadam  tovushlari  eshitilib,  ichkariga  kirishdi  va  shkaf 
oynalari  yangitdan  solingan  qabulxonada  bir  talay  odam  paydo  bo’ldi. 
Ikkitasi  milisiya  kiyimida,  yana  birovi  qora  paltoda,  portfel  ko’targan, 
rangi  gezargan  ichiqora  Shvonder,  o’spirin  —  ayol,  shveysar  Fyodor, 
Darya  Petrovna  va  chalayarim  kiyingan,  galstuk  taqilmagan  bo’ynini 
uyalib berkitishga urinayotgan Bormental turardi.  Filipp Fililpovich eshik 
orqali  ichkariga  o’tdi.  U  hammaga  tanish  ko’k  xalatini  kiyib  chiqdi  va 
hamma uning so’nggi hafta ichida yaxshigina to’lishganiga ishonch hosil 
qildi. 
  
Ilgarigi  o’sha  harakatchan  va  amirona  qiyofadagi  Filipp  Filippovich 
savlat to’kib kechki mehmonlar huzuriga chiqdi va xalatda ekanligi uchun 
uzr so’radi. 
—  Siqilmang,  professor,  —  dedi  grajdan  kiyimidagi  kishi  juda  iymanib, 
keyin u tusmollab gap boshladi: — Judayam xunuk ish... Bizda uyingizda 
tintuv o’tkazish va natijasiga qarab, hisobga olish haqida order bor. 
  
Filipp Filippovich ko’zlarini qisgancha so’radi: 
— Ma’zur tuting, qanday aybnoma yuzasidan va kimni? 
  
U  kishi  chakagini  qashigancha  portfelidan  qog’oz  chiqarib  o’qiy 
boshladi: 
— Preobrajenskiy, Bormental, Zinaida Bunina va Darya Ivanova, tozalash 
bo’limchasining  mudiri  Poligraf  Poligrafovich  Sharikovni  o’ldirganlikda 
ayblanasizlar. 
  
Zinaning  ho’ngrashi  gapning  oxirini  yutib  ketdi.  Xonadagilar 
g’imirlab qolishdi. 
—  Hech  narsaga  tushunmayapman,  —  javob  berdi  Filipp  Filippovich 
qirollardek  viqor  bilan  yelka  uchirib,—  qanaqa  Sharikov?  E-ha,  afv 
etasizlar, men operasiya qilgan itni aytyapsizlar chog’i? 
— Kechirasiz, professor, itni emas, u odamga aylanib ulgurgan edi. Mana 
gap qayerda... 
—  Siz  uning  gapirishini  nazarda  tutayapsizmi?  —  so’radi  Filipp 
Filippovich.—  Gapirgan  bilan  odam  bo’lib  qolmaydi,  albatta.  Darvoqe, 
buning  ahamiyati  yo’q.  Sharik  hozir  ham  bor  va  uni  hech  kim  o’ldirgani 
yo’q. 
—  Professor,  —  gap  boshladi  qattiq  hayratga  tushgan  qora  odamcha 

---

101 
 
qoshlarini  chimirib,—  bo’lmasa  uni  bizga  ko’rsatishingiz  zarur.  Yo’qolib 
qolganiga  o’n  kun  bo’ldi,  bizdagi  ma’lumotlar  esa,  ma’zur  tutasiz,  juda 
xunuk... 
—  Doktor  Bormental,  iltimos,  Sharikni  tergovchiga  ko’rsatsangiz,— 
buyurdi Filipp Filippovich, orderni qo’liga olarkan.