Microsoft Word yukduzlar mangu yonadi ziyouz com doc

 
4 
Сариосиёдаги ўша даврада Бўри полвонга тенг топилиши қийин бўлди. 
Давра эгалари талвасада қолди. 
Борди-ю, Бўри полвонга талабгор бўлмаса, сариосиёликлар деновликлардан қойил бўлди, 
бўлади. 
Ўз уйида қойил бўлиш, мағлуб бўлишданда ёмон бўлади! 
Шунда, даврага ёшгина бир йигит чиқиб келди. Бўри полвонга талабгор бўлди. Давра 

---

Тоғай Мурод. Юлдузлар мангу ёнади (қисса) 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
28
эгалари шундагина енгил нафас олди. 
Бўри полвон ёш полвонга менсимай-менсимай қаради. 
"Лайлакнинг юришини қиламан деб, чумчуқнинг пути йиртилган экан! — дея ўйлади Бўри 
полвон. — Бу ёш бола-ку! Ўйлаб иш қиляптими? Ё, кайфи борми?" 
Бир ёш бола Бўри полвон шон-шавкатини назарга илмай қурга югуриб чиқиши, Бўри полвон 
иззат-нафсига тегди. 
Бўри полвон дарғазаб бўлиб даврага кирди. 
Бош баковул олдига ғоз юриш қилиб борди. Давра одати бўйича талабгор ёш полвон 
қабатига бориб ўтириши лозим бўлди. 
Аммо Бўри полвон давра қоқ ўртасига бориб чўк тушди. Бўри полвон бу билан ўзини анави 
ёш бола ёнида ёнма-ён ўтиришга ор қилишини билдирди. 
Анави ёш болага, кўрпангга қараб оёқ узатсанг-чи, деган қараш қилди. 
Бўри полвон билан Исмоил отли бу ёш полвонга бир ғунажин, яна бир қанча майда зотлар 
қўйилди. 
Бўри полвон Исмоилни кўзга илмай-кўзга илмай давра айланди. 
"Тайёр ош-ку"... — дея ўзидан кетди. 
Оқибат... Бўри полвон... Полвон номини олгандан буён умрида биринчи марта елкаси ер 
кўрди! 
Қандай йиқилди — ўзида билмади! 
Кўзларини очса... осмон тўла юлдуз бўлди!.. 
Оҳиста-оҳиста жойидан турди. Бош эгиб-бош эгиб даврадан чиқди. 
Ҳамроҳлари ҳамдард бўлиш учун қўлтиғидан ушлади. 
Бўри полвон ҳамроҳлари қўлини зарда билан силтаб-силтаб ташлади. 
Чопонига чўнқайиб ўтирди. Тиззаларини қучоқлади. Пешонасини билаклари устига қўйди... 
Ҳўнг-ҳўнг йиғлаб қўя берди! Ҳамроҳларига жавдираб-жавдираб қаради. 
— Чиниминан йиқилдимми-а, чиниминанми-а?.. — деди. 
Сел-себор йиғлаб қўя берди... 
5 
Бўри полвон елкаси ерга теккани элга ёйилди. Бўри полвон номи билан ғурурланиб 
юрмишлар ичи ачий-ачий бош чайқади. 
— Ёмон бўпти-да...— деди. 
Давраларда Бўри полвон дастидан рўшнолик кўролмай юрмишлар хушвақт-хушвақт бош 
ирғади. 
— Бўри полвонда тамом бўпти...— деди. 
Бўри полвон эл орасида бош кўтаролмай қолди. Уйидан кўчага чиқмай қолди. 
Кейин, ўша ёш полвонни таъқиб этиб бошлади. Қаерда тўй бўлса, пойлаб борди. 
Аммо ёш полвон Бўри полвон номини эшитибоқ, рад қила берди. 
Исмоил отли бу ёш полвон довруғи бутун воҳага ёйилди. 
Кимсан — Бўри полвон елкасини ерга теккизган Исмоил полвон! 
Исмоил полвон бу номни умрбод сақлаб қолмоқчи бўлди. Шу боис, Бўри полвон даврага 
келибди, деса бўлди, индамай кетиб қола берди.