Microsoft Word yukduzlar mangu yonadi ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
13
Ўтирди-ўтирди, тағин қайтиб келди. Чалқанча ётмиш Насим олдига чўккалади. Қўлини 
ушлади. 
— Насим ошна, у нима деди-а? — дея сўради. — Кўзингни очиб айт, нима деди? Ё, уялиб 
индамадими? 
Насим Бўрига ўгирилди. 
— Бўри, мен гапларингни оқизмай-томизмай айтдим. Бўри ошнамга сенсиз кундуз ҳам 
қоронғи, дедим. 
— Уҳ, бормисан, ошна! У нима деди? 
— Жўра, у, бети қурсин, деб қўл силтади. Сенга кўнгли йўқ экан, жўра. Ишонмаяпсанми? 
Мана, қиблага қараб айтаман: агар ёлғон айтсам, кўр бўлайин! 
Бўрининг дили хуфтон бўлди. Бир маҳалгача хўрсиниб ётди. 
Азонда кўрпа-тўшагини ҳанги устига ташлаб минди. 
Насим ҳанги ёлидан ушлади. Бўрини йўлдан қайирмоқчи бўлди. 
Бўри бош силкиди. Кўнглидан шундай гаплар ўтди: 
"Э, қўй, ошна, кетаман. Қизлардан қачон ёруғлик чиқиб эди-да, энди чиқади. Мен уларни 
одам деб, қиёқ ташиб юрибман-а". 
Насимнинг бурни терлади. Тиниқ юзлари қизарди. 
— Бўри, ўлай агар, ҳундисан, ҳунди! — деди. — Ичимдагини топ, деб безрайиб тура 
берасан! Бир Момоқиз учун шунчами? Ана, қир тўла қиз! 
Бўри ҳанги яғиридан кўзини олмади. 
"Насим ошна, ҳеч бўлмаса индамай қўйсин эди, — деди ичида. — Э, бўлди, кўрмайин ҳам, 
куймайин ҳам..." 
Бўри хирмонга йўл олди. 
4 
Хирмончи чоллар Бўрига галагов
6
ҳайдаттирмади. 
Авваламбор, ҳўкизлар Бўрига ўрганмоғи лозим бўлади. Бўлмаса, бегонасирайди, юрмайди. 
У майда-чуйда юмушларни бажариб юрди. 
Бир куни офтоб қайтиб, ҳўкизларни сувлатиб келди. Ўнг кафтини пешонасига соябон қилиб, 
қирга қаради. 
У... Момоқизни кўргиси келди! 
Ҳангини қирга бурди. Сой ёқалаб бораётиб эди, эшакли Насим қирдан эниб кела берди. 
Бўри изига қайтмоқчи бўлди, аммо сир бой бермади. Йўлида давом этди. 
Юзма-юз бўлиб тўхтади. 
Гарчи Насим сўрамаса-да, Бўри боши билан қирга ишора қилди. 
— Шу ёққа... хирмончилар бир иш билан юбориб эди, — деди. 
— Юр, чайлага, — деди Насим. 
— Йўқ, ишим зарил. 
Насим айёрона илжайди. Хушрўй кўзлари ўйнади. Тишлари орасидан "чирт" этиб тупурди. 
— Момоқизнинг олдигадир-да? — деди. Бўри ловиллаб кетди. 
— Ҳа, Момоқизнинг олдига, ҳа! — деди. — Сенга шу гап керакмиди? 
— Э, бор, менга деса, оёғига йиқил! 
— Йиқиламан! Мен шундай оёқости одамман! Бўлдими? Пойига йиқилиб, Момоқиз, мен 
сенга нима ёмонлик қилиб эдим, дейман! Бўлдими? 
Бўри ҳангига ходачўп урди. 
6
Ҳўкизларни матаб хирмон янчиш. 

---

Тоғай Мурод. Юлдузлар мангу ёнади (қисса)