Microsoft Word vijdon azobi ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 

68

oldi. Meni qattiq bo'g'a boshladi. Mirshablar keldi. Akamni ko'z oldimda kaltaklashdi. 

Mahkamaga chaqirildik. Men o'n sakkizga kirganim uchun ota-onam ham, uyimdagilar 

ham ishimga aralasholmas ekan. Akam:"Singlimni bu holda ko'rib chidolmadim, men 

nomusli odamman", -dedi. Hakam:"U balog'atga yetgan, uning nomusini sanga aloqasi 

yo'q", -dedi. Men da'vo qilmadim, lekin akam men tufayli bir nech yillik qamoq jazosini 

oldi. Ba'zan o'zimdan nafratlanib ketaman Yahshi kiyinish, yahshi yashash uchun qancha 

odamni bahtsiz qildim. Otam, onam, bolam, akam, akamning hotini, ikki bolasi, o'zim...  

O'zimdan o'ch olish uchun giyohvandlikka berildim. Lekin yana bo'lmadi. Borgan 

sayin bu botqoqa botib borardim. Jominga qasd qildim. O'lmay qoldim. Bolam bir yoshga 

to'ldi. Ismini Qadar qo'ydim. Mening to'kis yashashimni qurtboni edi bolam. Haqiqiy 

hayotga qaytolmasdim. Ularga bir vositayu, moldan boshqa narsa edim. Kun o'tgan 

sayin nashaga mubtalo bo'lib borardim. Bolamni Qadarimni yetimhonaga topshirish 

uchun lash lushlarini yig'ishtira boshladim. Bolam bu hiyonatimni bilib ko'zlarimga 

mayus boqardi. So'nggi bor bag'rimda ko'zlarimga javdirab boqqan bolamni bola 

boquvchi hotinga topshirdim. Bola-Qadarim achchiq-achchiq yig'ladi. Boquvchi uni oldi. 

U hech qanday achinish sezmasdi. Qadarim go'yo:"Onajon o'zingizga o'zingiz qildingiz, 

hech bo'lmasa menga achining", - deyotgandek yig'lardi. Faryodu fig'on qildim. Yonimga 

bir bey keldi:"Bolalarni bezovta qilyapsiz, avval o'ylash kerak edi. Alloh sizga balo 

bersin:, -dedi. U kishi ham menga qo'shilib yig'ladi.  

Bolani boshqa biror marta ham ko'rmaslik sharti bilan hujjat to'ldirdik, imzoladik. Va 

jigarbandimni o'sha yerda qoldirdim.  

Uyga keldim. O'sha kuni ko'chalarga chiqib dod solmoq istadim. Menga hech narsa 

tasalli berolamasdi. Bir qurol topib meni shu ko'yga solganlarni o'ldirmoq istadim, lekin 

bunga kim aybdorligini bilmadim. O'rtada aybdor ko'rinmadi. O'rtada faqat va faqat men 

o'zim bor edim. Meni mahfiy bu amallarga boshlaganlar yo'q edi. Ertasiga oqshom 

uyg'ondim. Oqsaroyga qarab yurdim. Oqsaroyda yominga bir kishi keldi. :"Qanchaga 

borasan? "dedi.  

- Yo'qol jahannamga!-dedim.  

- Men naq jahannamdaman, ammo sen mendan oldin ulgurgansan, - dediyu ketdi. 

Bir soatdan keyin bir yosh kelishgfan yigit keldi: 

- Singlim, siz bilan biroz suhbatlashmoqchi edim. Mumkinmi?  

- Gapiring, nima deysiz?  

- Sizni qutqarmoqchiman, singlim, iztirobli ekanligingiz shunday bilinib turibdi. 

Keling, kech bo'lmasdan bu yo'ldan Allohga qayting. Siz ayolsiz! Jamiyatning onasi, 

nomusisiz!Siz sotiladigan narsa bo'lmasligingiz lozim. Siznign iliq bir oshiyonga 

ehtiyojingiz bor. Umringizni yomon odamlar uchun sovurmang, umr sizga bu uchun 

berilgan emas, -dedi.  

Bu chiroyli, yosh yigitga hayrat bilan qaradim. Birinchi marta erkak kishi mendan 

boshqa narsa so'rayotgan edi. Butunlay boshqa narsa istardi. Allohga, Yaratganga 

qaytishimni istayotgandi. Birinchi marta Alloh ismini mening foydam uchun menga 

eslatmoqda edi. Ha, qancha yillardan beri birinchi marta. Yigit 15daqiqacha va'z aytdi. 

Tingladim. Zotan, bunga ehtiyojim bor edi. So'ng ketdi. Aylandim. Chalao'g'liga keldim. 

Bir joyda"Oynada botgan quyosh" nomli kitobga ko'zim tushdi. Bu kitob diqqatimni 

tortdi. Sotuvchidan so'radim. Yahshi muomalada bo'ldi. Menga yana "Hidoyat", "Bir ona 

faryodi" nomli kitoblar bilan, "Sur", "Zafar", "Islom" nomli jurnallar berdi. "Islom"nomli 

jurnal ham bo'lar ekanda, deb qo'ydim. Iflos ko'chalarning birida joylashgan uyimga 

keldim.  

Avval "Bir ona faryodi"ni o'qidim. Nasha humor qildi. Kitobdan g'oyat 

tas'irlanganimga qaramasdan o'qishni davom ettira olmadim. O'sha kechasidagi 

---

Vijdon azobi. Amina Shanliko’g’li