Microsoft Word ulugbek hamdam muvozanat ziyouz com doc

  
20 

---

Улуғбек Ҳамдам. Мувозанат (роман) 
www.ziyouz.com
kutubxonasi 
50
Юсуф тўнини елкасига ташлаганча оҳиста юриб ташқари чиқди. 
Ҳаво кечагидан ҳам баҳорийроқ эди. Тун бўлишига қарамай 
осмоннинг қорага мойил кўкимтир рангини илғаш мумкин (эҳтимол, 
“осмоннинг ранги кўк” деган фикрнинг мияга ўрнашиб қолган 
соясидир бу!), юлдузлар ҳам шаҳардагидек узоқда эмас, балки 
томбошига чиқиб сакрасанг, бир нечтасини узиб олгудексан. Енгил 
эпкин ҳовлининг этак тарафидан қий ҳидини олиб келиб димоққа 
урди... Юсуф беихтиёр ўша ёққа юрди. Кавш қайтариб ётган сигир 
танишдек туюлди, яқинроқ бориб энгашди-да, ҳайвоннинг қаншарини 
силади. Хуш ёқди шекилли, сигир кавш қайтаришдан тўхтади. Ҳа, бу 
ўша сигир эди. Юсуф бундан роса 18 йил аввал ўрта мактабни 
битириб, шаҳарга ўқишга кетаётган куни туғилган эди. Биринчи йил 
ўқишга киролмай, бош эгиб қишлоққа қайтиб келганида, худди шу 
сигир, йўғ-е, бузоқ эди унда, — жонига ора кирганди. Уни томоша 
қилишнинг ўзи Юсуфга олам-олам завқ бағишларди. Ирғишлаб 
юрарди, худди ёш болага ўхшаб ўйнагиси келарди. Ўшанда Юсуф 
ҳайвон ҳам шунчалик ёқимтой бўлишини пайқаганди. Сариқ 
бузоқнинг қаншарида шапалоқнинг учича келадиган оқ қашқаси бор 
эди. Мана, ўша белги — энди у шапалоқдек... Юсуф оғир хўрсиниб, 
қўра томонга ўтди. Бироқ у бўм-бўш, эшиги ҳам очиқ турарди. Чиқиб 
кетибди, деб ўйлаб, атрофга аланглади. Ҳеч қандай қора ҳам, сас ҳам 
йўқ. Уйга шошилди: “Отамни уйғотай, тонггача қўйлар узоқиб кетиб 
қолишлари, ўзлари кетмаган тақдирда ҳам дайди итлар ҳуркитиб 
юбориши мумкин. Шу кунларда бир қўра қўйни йўқотиб қўйиш — 
ҳазилми!” 
— Ота, ота!.. — Юсуф эшик олдига келиб чақирди. 
— Ҳа, — Одил аканинг бўғиқ овози келди ичкаридан. 
— Қўйлар йўқ, чиқиб кетибдими?.. 
— Қанақа қўйлар? 
... Юсуф бирдан тушунди ва бошқа индамади. Ота ҳам ўғлини 
тушунди шекилли, ортиқча изоҳ бериб ўтирмади. Ҳар иккиси яна ўз 
хаёлларига берилгандек бесадо қолишди...