Microsoft Word togaymurod otamdan qolgan dalalar lotin ziyouz com doc

Partkom shunday deya, ichkaridan bir kamzul-cholvor bilan bir ko‘ylak olib keldi. 
— Manavilarni kiying, qani, — dedi. 
Men barini bir boshidan kiyib oldim. O‘zimni toshoyna soldim. 
O‘ynab qo‘yay, partkom bo‘l-e, dedim, o‘ynabgina qo‘yay, partkomgina bo‘l-e, dedim. 
Partkom bo‘ynimga guldor-guldor bo‘yinbog‘ taqib boshladi. 
Men partkom qo‘lini shuncha ushladim — bo‘lmadi. 
— Tek o‘tiring! — dedi partkom. — Siz poytaxtga tomoshaga borayotganingiz yo‘q, siz 
respublika ko‘rigiga borayapsiz! Ko‘rikda kagga odamlar bo‘ladi. Sizni ko‘rib kuladi. Galstugi yo‘q — 
qoloq ekan deydi, madaniyatsiz ekan, deydi. 
Bo‘yinbog‘ bo‘ynimni bo‘g‘di. 
Men ohista-ohista ih-ih, dedim. Nafasim hir-hir etdi. Nafasim bo‘yinbog‘ tugunida to‘xtab 
qolmishday bo‘ldi. 
Men toqat etolmadim. Bo‘yinbog‘, uchini qo‘shqo‘llab-qo‘shqo‘llab tortdim. Uzib olib otayin, 
dedim. 
— Nimaga muncha tipirchilaysiz? — dedi partkom. 
— Manavi... bo‘lmaydi, partkom bova. 
— Nimasi bo‘lmaydi, mixday-ku? 
— Ishtonboqqa o‘xshab shalvirayapti. 
— E, unday demang! Madaniyatli gapiring! 
— Qo‘yni no‘xtasiga o‘xshayapta, partkom bova. 
— E, bir ishtonbog‘ deysiz, bir no‘xta deysiz! Bu galstuk, yugoslavskiy galstuk! Otliqqa 
topilmaydi! 
— Buyursin, partkom bova, buyursin. Lekin shuni bo‘ynimdan oling. 
— Ko‘p gapirmang, mana bo‘lmasa!