Microsoft Word shaytanat2 ziyouz com doc

XXI  b o b 
 
1 
 
Onasi unga: «Umid bilan yashagin, qizim, Xudo xohlasa hammasi yaxshi bo‘lib ketadi», 
deb qayta-qayta uqtirdi. Zaynab onasini ranjitmaslik uchun «xo‘p» deb qo‘ya qoladi. 
«Nimaga umid qilay, nima yaxshi bo‘lib ketadi?» deb o‘ziga o‘zi qayta-qayta savol 
beradi. «Mening umidlarim allaqachon jon bergan, ko‘milgan. Yoki hayotda bir umid 
o‘lgach, boshqasi tug‘ilishi mumkinmi? Yurak shunaqa bevafomi? O‘zi yillab ardoqlab 
kelgan bir umidni bo‘g‘ib, boshqasiga joy beraveradimi? Men endi nimaga umid qilay? 
Yana homilador bo‘lishni, tug‘ishni... bola o‘stirishnimi? Hayot shundangina iboratmi? 
Tug‘ilasan... tug‘asan... o‘lasan...» 
Zaynab yolg‘iz qolgan kezlari ko‘pincha shularni o‘ylardi. 
U to‘lin oy va osmon singari topishmoqni istagan edi. Endi osmoni to‘lin oysiz tund bo‘lib 
qolgan damda nimaga umid qilsin? Bu osmonga yangi oy chiqishigami? Bu osmonga 
yangi oy yarasharmi ekan? 
Zaynab onasigagina achinardi. O‘lmay qolganini ham onasining baxtidan deb bilardi. 
«Xudo onamni avaylab, meni u uchungina saqlab qoldi», deb o‘ylardi. Keyingi 
yuvoshligi, mo‘’minligi ham onasi tufayli edi. Onasi aytgani uchun, oyog‘i tortmasa-da, 
Elchinga qo‘shilib keldi. 
Oradan kunlar o‘tar, Elchin go‘yo Zaynabning o‘sha gapini unutganday, yo‘q, xuddi 
eshitmaganday edi. Na bir harakatida, na bir gapida o‘sha voqeaga ishora qildi. Bu 
Elchin uchun oson emasdi. O‘sha gap uning yuragidan tosh bo‘lib joy olgan, bu toshni 
eritish esa mushkul edi. Zaynabning nima sababdan shunday deganini anglash uchun 
ko‘p o‘ylardi. «Balki xiyonat qilgandir, lekin buni aytishdan maqsadi nima?» degan 
savolga javob topish uchun xayolning ming bir ko‘chasiga kirib chiqardi. 
Elchin hadeb uyda o‘tirmaslik uchun madaniyat uyiga ishga kirdi. Musiqa to‘garagiga 
nomigagina rahbar edi, aslida to‘yma-to‘y yuruvchi guruhi bilan shug‘ullanardi. Shart 
shu ediki, madaniyat uyi biron tadbir o‘tkazsa, ular havaskor ishchilar sifatida ishtirok 
etib berishardi. U Zaynab o‘ziga kelib olsin, degan fikrda bo‘sh kunlari ham «ishga 
ketyapman», deb uydan chiqib ketardi. Uning navbatdagi yanglishishi ham aynan shu 
edi. 
Zaynab uchun yolg‘izlik azob sahrosida sarsari tentirash kabi edi. Garchi Elchin bilan 
bo‘lganida yuragi ezilib tursa-da, uning ko‘chaga chiqishini istamay qolgan, ammo «men 
bilan uyda o‘tiring», deyishga tili bormas edi. Faqatgina Mardona keladigan kunigina 
Elchinning chiqib ketishini xohlardi. Faqat Mardonagina unga lazzat olib kelardi. Mardona 

---

Shaytanat (2-kitob). Tohir Malik