Microsoft Word shaytanat1 ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
35
hozir ham o‘qiyolmaydi. Katta olimlar, katta odamlar tarjimai holida kambag‘aldan 
chiqqanman, yetimxonada o‘sganman, deb yozishadi. Bari yolg‘on! Hammasi boyning 
bolalari. Hammasi otasining oltinlari tufayli o‘qib odam bo‘lgan! 
Muallimning bu gaplari Zohidning otasiga ma’qul kelib, «o‘g‘lim Maskovda o‘qisin» degan 
umididan voz kechdi. 
Ketmonini tinchgina chopib yurganida, kelgusi yoz boshlarida Habib Sattorovich degan 
odam yana kelib, eski gapni qo‘zg‘adi. Uzoq davom etgan muzokaralardan so‘ng 
tomonlar sulhga kelishdilar — Zohid Maskovda emas, Toshkentda o‘qishga rozi bo‘ldi. 
«Mayli, oliy ma’lumotni Toshkentda olsin, biroq, aspiranturani albatta Moskvada 
o‘qiydi», dedi Habib Sattorovich. O‘qishning ikkinchi yiliyoq, Zohid olimlar nazariga 
tushdi. Uning imkoniyatlari, kelajagi haqida umidli gaplar boshlangandi. Biroq, akasining 
o‘limi, tergovchilar, hakamlarning nomardligi barcha imkoniyatu umidni parchalab 
tashladi. Zohidning yelkasiga bir shayton minib olib «bu o‘qishni tashlaysan, huquq 
ilmini olasan, bu ablahlarga qarshi kurashasan, adolatni tiklaysan, bechoralarga 
suyanchiq bo‘lasan», deb ming‘irlayverdi. Zohid bu gaplarga ko‘ndi. To‘ng‘ich o‘g‘li 
dardida qaddi bukilgan otaga ham shu fikr ma’qul keldi. 
Mana, oradan yillar o‘tib, riyoziyotchilar umid bilan qaragan yigit shahar turmasining 
so‘roqxonasida yolg‘iz o‘tirib, raqamlarga raqamlar ulayapti: qo‘shuv, bo‘luv, oluv, so‘ng 
ildiz ostidagi raqamlar... Bularni yechish unga cho‘t emas. Ammo adolat formulasiga 
tishi o‘tmayapti. Ne-ne allomayu donishmandlar yecha olmagan masalaga uning qurbi 
yetarmikin?