Microsoft Word shamoli muhammadiy ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 

61

xayot kechirar edilar. Lekin exsonda shoxanshoxlarni sharmisor etar edilar. Butun yil 

axvollari shu bo‘ldi. Lekin ramazoni muborakda karamlari xaddan tashqari bo‘lar edi. 

Xususan, Jabroil alayhis-salom kelib Qur’oni karimni eshitdirar vaqtlarida, yomg‘ir 

keltiradigan shamoldan ham ziyoda saxiy bo‘lar edilar. Do‘st va ahli va noaxil hamma 

barobar naf olar edi.  

 

278. Anas roziyallohu anhu dedilar: Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ertangi kun 

uchun xech bir narsani zaxira qilib olib qo‘ymas edilar. Balki Alloh Taologa tavakkul qilar 

edilar. Ya’ni, shu bugun nima mavjud bo‘lsa, yeb-edirib tamom qilar edilar. Ertaga 

zarurat bo‘lib qolur degan xayol bilan olib qo‘ymas edilar. Bu hol o‘z xususlarida edi. 

Ammo volidalarimiz nafaqalarini o‘z-o‘zlariga topshirib berar edilar. O’z haqlariga o‘zlari 

ozod va o‘zlari muxtor edilar. Xoxlaganlaridek tasarruf qila olar edilar, xoxlasalar saqlab 

qo‘yar edilar, xoxlasalar taqsim qilib xalos qilar edilar. Lekin Janobning xonadonlari har 

bir holatda Janobga ergashar edilar.  

 

279. Umar ibn al-Xattob roziyallohu anhu dedilar: Bir kishi Rasululloh sollallohu alayhi 

vasallam huzurlariga hojat talab qilib keldi. Janob dedilar: Bu soatda mening qoshimda 

xech bir narsa yo‘qki, senga bersam. Endi sen mening nomimdan kerakli narsangni sotib 

ol. Qachon menga biror narsa paydo bo‘lib qolsa, qarzni men uzaman. Umar dedilarki: 

Yo, Rasulalloh qo‘llarida davlat bor zamonda berdilar, endi qudratlari yetmagan narsani 

bermakka mukallif emaslar-ku. Janobga Umar roziyallohu anhuning so‘zlari nomunosib 

ko‘rildi. Shu soatda madinalik bir sahoba dedilar: Yo, Rasulalloh, har yo‘l bilan bo‘lsa 

ham bersinlar. Arsh Moliki tarafidan keladigan atolarni kam bo‘lishidan qo‘rqmasinlar. 

Janob u zot so‘zlaridan tabassum qildilar va dedilarki: “Shu narsaga buyurilganman”. 

 

280. Oisha roziyallohu anho dedilar: Rasululloh sollallohu alayhi vasallam xadyani qabul 

qilar edilar. Va unga mukofot ham berar edilar. Va mukofotlari olgan xadyalaridan 

yaxshiroq narsa bo‘lar edi.  

 

281. Abu Sa’id Xudriy roziyallohu anhu dedilar: Rasululloh sollallohu alayhi vasallam 

pardada o‘tirgan qiz boladan ham ziyoda hayoli edilar. Qachon bir narsani yomon 

ko‘rsalar yomon ko‘rganliklarini bizlar chexralaridan bilar edik. (Ya’ni, tillari bilan bayon 

qilmas edilar). 

 

282. Oisha roziyallohu anho dedilar: Men Janobi Rasululloh sollallohu alayhi 

vasallamning nihoyatda xayoli bir inson bo‘lganliklaridan biror bor uyat yerlariga boqa 

olmadim va boqmadim. 

 

I z o h. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam nihoyatda sharmli uyatchan bir inson 

bo‘lganliklaridan uyat yerlarini shu qadar extiyot bilan berkitar edilarki, xatto 

volidalarimizdan ham maxfiy tutar edilar. Hammadan maxbub, hammadan bemalol erka 

xotinlari modomiki ko‘ra olmagan bo‘lsalar, boshqa volidalarimiz xech ko‘ra olmagan 

bo‘ladilar. Endi o‘z hamxonalaridan shu darajada extiyot qilib uyat yerlarini 

ko‘rsatmagan zoti aqdas boshqaning avratini qanday ko‘ra olurlar. Onamiz Ummu 

Salama roziyallohu anho dedilar: Rasululloh sollallohu alayhi vasallam qachon 

ahliyalaridan birlari bilan suxbat qilmoqchi bo‘lsalar, ko‘zlarini berkitib, boshlarini past 

qilib olar edilar. Va axliyalariga ham og‘ir mijoz va sharmlik turishga amr berar edilar. 

 

---

Shamoili Muhammadiy. Muhammad at-Termiziy