www.ziyouz.com kutubxonasi
60
Hijratning ming uch yuz yigirma sakkizlanchisi, muvofiqi it yili va sunbulaning sakkizlanchisi va
sha’bon oyining yigirma to‘rtlanchisi va dushanba kuni erdi, jahon bo‘stonidin jannat gulistonig‘a
xirom etdilar. Faqir vafotlari tarixin bu tariqada aytib erdimkim, tarix:
Darig‘oki, shohi Muhammad Rahim
Edi olam ichra adolatshior.
Jahon ichra anvoyi xayrotni
Qo‘yub ketdi o‘zdin qilib yodgor.
Raiyat zamonida emin bo‘lub,
Duosini mashg‘uli laylu nahor.
Vafotidin o‘ldi bori el g‘amin,
Taqassur bila yig‘labon zor-zor.
Bayoniy to‘kub ashk, tarixini
Dedim: «Ketdi xusravi jami nomdor».
Bu tarix hisobda «uch yuz yigirma bir» adad ziyod kelib erdi. Amali ta’miya bila «ashk» lafzin
isqot etildi. Ul hazratning ayyomi hayotlari oltmish olti yil va muddati saltanatlari qir yetti yilu o‘n
besh kun erdi. Hazratlaridin olti o‘g‘ul yodgor qoldi. Avvalg‘isi Asg‘ar to‘ra, ikkilanchi Mehdiyor
to‘ra, uchlanchi Sayyid Abdullo To‘ra, to‘rtlanchi hazrati valiahdi davron Sayyid Asfandiyor to‘ra
doma umrahu va davlatahu, beshlanchi Ubaydulll to‘ra, oltilanchi Muhammad Yusuf to‘radurlar. Ul
hazrat ulamoni ko‘p do‘st tutar erdilar va she’riyati g‘arroning
250
irtivojig‘a sa’y etar erdilar va
bag‘oyat raiyatparvar va shafqatgustar va odilu bozil
251
kishi erdilar va namozi panjagonani
252
avqoti
panjagonada ado etmakka mudavomat etar erdilar. Aslo namozni qazo etgan ermasdurlar. Hatto,
marazi
253
mavtlarida
254
ham namozlarin imovu ishorat bila ado qildilar va har kecha sahar vaqtida
bedor bo‘lub kalomi majid va furqoni hamiddin to‘rt porani tilovat etib, bomdod vaqti bo‘lg‘ondin
so‘ng namozi bomdodni o‘qub, ondin so‘ng o‘zga umurg‘a ishtig‘ol ko‘rguzur erdilar. Faqiri haqir bir
kun, ramazon oyi erdi, tilovati qur’onning ta’rifida ushbu bir necha abyotni aytib eltib muborak
qo‘llarig‘a berib erdim, o‘qub bag‘oyat maqbuli xotiri muboraklari bo‘ldi.
Xatmi qur’on
255
ramazon onida bordur anab,
Mohi ummat dedilar chunkim, oni shohi arab.
Chunki Rahmon oni ta’limini etmish ersa,
Bandadin tarkini etmak oni ermasmu ajab.
Vu jahoni davlatining vus’atig‘a ham boyas,
Ul jahonning dog‘i bu bo‘ldi najotng‘a sabab.
Haqni qurbi muni qurbi bila bordur mumkin,
Lek bu bobdadur sharti oning ilmi adab.
Qimki ihlos ila qur’onni saharlarda o‘qur,
Ne ajab davlati umrini fuzun aylasa rab.
Bu ravish bo‘lmag‘usi dahrda har kimga nasib,
Avni haqdur sababi ne hasab o‘lmish ne nasab,
Shukrulillohki, Bayoniy ham erur qur’onxon,
Bu sababdin onga ash’orida bu bo‘ldi laqab.
250
She’riyati g‘arro — yorqin, jo‘shqin nazm.
251
Bozil— bagishlovchi, ehson qiluvchi, saxiy
252
Panjagona—besh marta, besh mahalli.
253
Maraz—kasal.
254
Mavt—o‘lim, vafot etish.
255
Xatmi qur’on—qur’onni boshidan oxirigacha qiroat bilan o‘qib tamomlash.
Muhammad Yusuf Bayoniy. Shajarayi Xorazmshohiy
Do'stlaringiz bilan baham: |