www.ziyouz.com кутубхонаси
148
У бизга тўғри йўлни кўрсатди. Ўлсам ўламан, лекин бу йўлдан асло тоймайман! — деган
жавобни олди.
Абу Ухайха ўрнидан сапчиб туриб, қўлидаги хивчинни бор кучи билан Холиднинг бошига
туширди. Шу тариқа иккиуч марта қаттиқ савалади. Тиним билмай, нафас олмай саваларди у,
Ниҳоят, хивчин синди. Ҳолбуки, Абу^ Ухайҳа хали хумордан чиқмаган эди.
Йўқол кўзимдан, нодон! — дея ҳайқирди. — Бугундан бошлаб сенинг ризқингни қияман!
Холид бир аҳволда бўлишига қарамай, бошини зўрға кўтариб, деди:
— Ҳар кимнинг ризқини Оллоҳ беради. Сиз ризқимни кессангиз хам мен очдан ўлмайман.
Холид уйнинг бир хилват бурчагига қамаб қўйилди. Қўлоёғи боғланган, сув ва овқатдан
махрум этилган эди. Ота:
— Агар биронтангиз Холид билан гаплашсангиз, Холидга берганимдан кўра ҳам оғирроқ
жазо бераман! деб таҳдид қилди оила аъзоларига.
Холиднинг қамалганига уч кундан ошганида, Абу Ухайҳа эшиқдан бошини суқди:
—Эсҳушингни йиғиб олдингми? — деб сўради.
—Ҳа.
— У ҳолда Муҳаммад ва унинг дини ҳақида менга нималарни гапирмоқчи бўлсанг,
марҳамат.
Холид чуқур нафас олди ва гап бошлади:
— Муҳаммад Оллоҳнинг расулидир. У даъват этаётган дин эса, Ҳақ диндир. Энг тўғри йўл
Унинг йўлидир.
Абу Ухайҳа ўзини йўқотиб қўйди:
— Эй ахлоқсиз, нодон, ҳозиргина эсҳушимни йиғиб олдим, деган сен эмасмидинг?!
Холид ожиз бир овоз билан жавоб берди:
— Эсҳушим жойида бўлгани учун ҳам тошларни маъбуд деб қабул қилмайман, ахир... —
деди.
Абу Ухайҳа бошқа ўғилларига буюрди: Холидни кўтардилар ва бошини муздай сувга
тиқдилар. Неча кундан бери очликдан ва сувсизликдан дармони қуриган Холид бирпасда
ҳушидан кстди. Буни кўриб сувдан чиқардилар. Бир неча дақиқа шундай ётди. Ўзига келган
заҳоти яна сувга туширилди. Қаршилик кўрсатишга кучи қолмаган Холид яна ҳушини йўқотди.
Бу қийноқ уч марта такрорланди, кейин тўхтатдилар. Олиб бориб яна қамаб қўйдилар.
Кечаси секин эшик очилиб, умр йўлдоши Умайна кирди. У эрига овқат олиб келган эди.
— Сенга хушхабар келтирдим, эй Холид, — деди севинч ёшларини оқизиб, — бугундан
бошлаб мен ҳам сенинг динингга кирдим. Мен ҳам бутлардан воз кечиб,
ёлғиз Оллоҳ борлигига имон келтирдим. Муҳаммад Амин Оллоҳнинг расули эканлигига
шубҳам қолмади.
Холид бениҳоя хурсанд бўлиб кетди, аммо бу хурсандчиликни изҳор этишга ҳам дармони
йўқ эди. Кўзларининг ичида ғирапшра порлаган хушнудлик зиёсини кўришга эса, қоронғилик
халақит берарди.
Холид олиб келинган овқатни еди. Сал бўлса ҳам, дармонга кирди. Ечилган арқонни шу
ерда қолдирди, сўнгра ота хонадонини бутунлай тарк этиб, чиқиб кетди.
Эрталаб Холидни қамаб қўйилган хонадан топа олмаган Абу Ухайҳа нима қилди?
Холиднинг хотинига жабр қилиндими? Умайна хоним хам ўша кечаси Холид билан бирга
чиқиб кетдими ёки вақтинча яна уйда қолдими? Бизга қоронғи.
Фақат шу нарса аёнки, Холидга кўрсатилган жабру жафолар унинг яқинларига қаттиқ
таъсир қилди. Чунончи, хотини Умайнанинг мусулмон бўлиши бунинг срқин далилидир. Кўп
ўтмай, Холиднинг укаси Амр ибн Саид хам Расулуллоҳ (с.а.в.) жанобимизнинг ҳузурларида
шаҳодат келтирди ва мусулмои бўлди.
Шу воқсадан кейин Холид уйига қайтмади. Макка тоғларидаги ғорлардан паноҳ топди. Шу
Саодат асри қиссалари. 1-китоб. Аҳмад Лутфий
Do'stlaringiz bilan baham: |