|
www.ziyouz.com
kutubxonasi
32
130/8. Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. «Biz Rasululloh sollallohu
alayhi vasallam bilan o‘tirgan edik. Biz bilan Abu Bakr roziyallohu anhu, Umar
roziyallohu anhu va bir necha sahobalar ham bor edi. Rasululloh sollallohu alayhi
vasallam oldimizdan turdilar-da, hayallab ketdilar. Biz bir-birimizdan judo bo‘lib
qolarmikinmiz, deb xavfsiradik. Qo‘rqib o‘rnimizdan turdik. Men birinchi bo‘lib qo‘rqdim.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallamni axtarib chiqdim. Yura-yura ansoriylardan birining
bog‘iga yetdim. U (bog‘) Bani Najjorga tegishli ekan. Uning atrofida eshik bormikan, deb
aylandim, lekin eshik topa olmadim. Bog‘ tashqarisidagi quduqdan bog‘ ichiga oqib
kirayotgan ariqchani ko‘rdim. U yerdan xuddi tulki kabi sirg‘alib kirib, Rasululloh
sollallohu alayhi vasallam huzurlariga bordim. U zot: «Abu Hurayramisan?» dedilar.
Men: «Ha, ey Allohning rasuli», dedim. U zot: «Nimaga kelding?» dedilar. Men: «Siz
oramizda o‘tirib, keyin tez qaytib kelavermaganingizdan sizni yo‘qotib qo‘ydikmi, deb
qo‘rqib ketdik. Birinchi qo‘rqqan kishi men bo‘ldim. Mana shu boqqa keldim. Va xuddi
tulkiday sirg‘alib kirdim. Anavi kishilar ham orqamda turishibdi», dedim. Rasululloh
sollallohu alayhi vasallam ikki kavushlarini berib: «Ey Abu Hurayra, kavushimni olgin-da,
bog‘ tashqarisida Alloh taoloning yakkayu-yagonaligiga chin qalbdan ishonib guvohlik
bergan kishiga jannat xushxabarini yetkaz», dedilar. Birinchi yo‘liqqan kishim Umar
bo‘ldilar. U zot: «Ey Abu Hurayra, bu ikki kavushni nimaga olib yuribsan?» dedilar. Men:
«Bu Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning kavushlari, u zot ikki kavushlarini berib:
«Io‘lda kimni uchratsang, o‘sha kishi qalbdan ishonib «Allohdan boshqa iloh yo‘q», deb
guvohlik bersa, unga jannatga kirishi xushxabarini yetkaz», deb aytdilar», desam, Umar
roziyallohu anhu ko‘kragimga qo‘llari bilan urdilar. Shunda men ketim bilan yiqilib
tushdim. Umar roziyallohu anhu: «Ey Abu Hurayra, orqangga qayt», dedilar. Men
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam huzurlariga yig‘lamsirab, xo‘rsingan holatda qaytib
bordim. Umar roziyallohu anhu esa izimdan ergashib keldilar. Rasululloh sollallohu alayhi
vasallam
mendan:
«Ey
Abu
Hurayra,
senga
nima
bo‘ldi?»
deb so‘radilar. Men: «Umar
roziyallohu anhuga yo‘liqib siz yuborgan narsani aytsam, u kishi ko‘kragimga qattiq
urdilar. Men ketim bilan yiqilib tushdim. Va yana orqangga qayt, dedilar», deb aytdim.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Ey Umar! Nima bunday qilishga majbur etdi?»
dedilar. Umar roziyallohu anhu: «Ota-onam sizga fido bo‘lsin, Abu Hurayraning qo‘liga
kavush berib: «Kimga yo‘liqsang, o‘sha kishi qalbi bilan ishongan holda, sidqidildan
Allohdan boshqa iloh yo‘q, deb guvohlik bersa, jannatga kirishi xushxabarini bergin»,
deb siz aytdingizmi?» deganlarida Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Ha, men
aytdim», dedilar. Shunda Umar roziyallohu anhu: «Bunday qilmang, chunki odamlar shu
narsaga suyanib, amal qilmay qo‘yishlaridan qo‘rqaman. Ularni shundayligicha qoldiring,
amal qilaversinlar», deganlarida, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Ularni
shundayligicha qoldir», dedilar».
131/9. Anas ibn Molik roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi
vasallam Muoz ibn Jabal bilan bir ulovga mingashib ketayotib: «Ey Muoz», dedilar.
Muoz: «Labbay, ey Rasululloh, amringizga muntazirman», dedilar. Rasululloh sollallohu
alayhi vasallam: «Ey Muoz», dedilar. Muoz: «Labbay, amringizga muntazirman»,
dedilar. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Ey Muoz», dedilar. Muoz: «Labbay,
amringizga muntazirman», dedilar. Shunda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Qaysi
bir banda Allohdan boshqa iloh yo‘qligiga, albatta Muhammad (alayhissalom) Uning quli
va rasuli ekaniga sidqidildan guvohlik bersa, Alloh unga do‘zaxni harom qiladi», dedilar.
Muoz: «Ey Allohning rasuli, bu haqda odamlarga xabar beraymi? Ular bu bilan xursand
bo‘lishadi», deganlarida, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «(Io‘q), buning xabarini
Sahihi Muslim (birinchi kitob). Imom Muslim
Do'stlaringiz bilan baham: |
