Microsoft Word ramazon va taqvo ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
42
Bizning qishloqdagi masjidning bir imomi bo’lgan ekan. Farzand ko’rar ekan-u, bir oz 
muddatdan keyin vafot qilaverar ekan. Ba’zan qon quyilishi va shunga o’xshash sabablar 
bilan o’lavergan. Bundan g’am chekkan domla shunday yig’lar ekanki, shundayin ko’z 
yoshi to’kar ekanki! Bir nechta bolasi shunday bo’lib o’lib ketibdi. Bir kun qishloqqa olim, 
fozil, yoshi kattaroq bir kishi kelibdi. Xuddi o’sha vaqtda domlaning yana bitta bolasi 
vafot etgan ekan. Imom domlaning yig’lab-yig’lab qiynalganini ko’rib, «Ie, sen 
domlasan, qani, o’tir bu yerga!» – deb o’tqizibdi. 
«Senga bu farzandlarni kim beryapti?» 
«Albatta, Alloh beryapti». 
«Xo’p, bu farzandlarni sendan kim olyapti?» 
«Alloh olmoqda». 
«Senga nima bo’lyapti o’zi? Sabr qil! Imom domla ham shunday bo’ladimi, mardlik ham 
shunday bo’ladimi? Allohning imtihoniga sabr ko’rsat!» – deb aytibdi. 
U ham «Xo’b bo’ladi!» – deb so’z beribdi va sabr qilibdi. Keyingi tug’ilgan bolasi 
o’lmabdi. Imtihonni qarang! 
Shuning uchun ham Allohdan ofiyat istaymiz. Alloh dunyoda ham, oxiratda ham ofiyat 
bersin hammamizga! Hamma kunlaringiz xush bo’lsin, hamma ishlaringiz rost kelsin! 
Agarda shunday bo’lmasa-chi? Sabr qilish kerak! Hamma vaqt ham yoz bo’lavermaydi, 
ba’zan qor ham yog’adi. Hamma vaqt ham to’qchilik bo’lavermaydi, ba’zan yo’qchilik 
ham bo’ladi. Hamma vaqt ham salomatlik bo’lavermaydi, ba’zan kasallik ham bo’ladi. 
Sabr qiling! 
Yaxshi musulmon sabr qiladi, ovozini chiqarmaydi, g’iq etmaydi. Allohdan kelganini 
biladi, sabr qiladi. Sabr qilib savob topadi. Inson ikkita narsadan savob topadi: 
1. Musibat kelsa, sabr qiladi, savob topadi. 
2. Ne’mat kelsa, shukr qiladi, savob topadi. 
Bir shukrdan savob topadi, bir sabrdan. Agar ne’mat kelsa-yu, shukr qilmasa, savob 
topmaydi, gunohga botadi. Imtihon kelgan vaqtda sabr qilmasa, ham kelgan narsaning 
achchig’ini totadi va sabr qilmaganligi sababli savobni ham qochiradi, gunohga ham 
botib qolishi mumkin. 
Bir xotin sochlarini yulib-yumdalab, baqirib-chaqirib yig’layotgan ekan. Buni ko’rgan 
Payg’ambarimiz sallallohu alayhi vasallam uning yoniga borib, «Ey xotin, sabrli bo’l! 
Allohning taqdiri, nima ham qilardik! Boshingga nima kelgan bo’lsa, kelgandir, sabrli 
bo’l!» – deb buyuribdilar. 
Xotin ko’zini yumibdi, og’zini ochibdi: «Sen mening boshimga nima kelganini bilarmiding 
o’zi?» – deb bir qancha so’zlarni gapiribdi. Payg’ambarimiz sallallohu alayhi vasallam 
qarabdilarki, xotinning odobi nuqsonli, darhol undan uzoqlashibdilar. 
Orqalaridan kelayotgan sahobalardan biri xotinning yoniga borib: «Ey xotin! Sen bilan 
gaplashgan odamning kim ekanligini bilasanmi o’zi?!» – deb so’rabdi. 
«Yo’q bilmayman», – debdi xotin. 
«U zot Payg’ambarimiz sallallohu alayhi vasallam edilar», – debdi. 
«Shundaymi?» deb haligi ayol orqalaridan yuguribdi: «Yo Rasululloh! Men sizni 

---

Ramazon va taqvo. Mahmud As’ad Jo’shon