30. Shahardagi ayollar: «Hokimning xotini o‘z xizmatkorini yo‘ldan urmoqchi
bo‘libdi. Rosa yuragidan uribdi-da! Albatta bizlar uni ochiq zalolatda deb
bilamiz», dedilar.
31. Endi qachonki (Zulayho) ularning ig‘volarini eshitgach, ularga odam
yubordi va (kelganlaridan keyin) suyanib o‘tiradigan joy tayyorladi hamda
(anvoyi meva-chevalar bilan dasturxonni to‘ldirib) ulardan har biriga bittadan
pichoq berib qo‘ydi. Keyin (Yusufga) «ularning oldiga chiqqin», dedi. Bas,
qachonki uni ko‘rishgach (ular beixtiyor uni) olqishladilar va (o‘zlari sezmagan
hollarida, qo‘llaridagi pichoqlari bilan) o‘z qo‘llarini kesa boshladilar. Hamda:
«Ey pok Alloh, bu bashar (farzandi) emas, bu asil farishtaning o‘zi-ku», deb
yubordilar.
Do'stlaringiz bilan baham: |