|
ЛУТ АЛАЙҲИССАЛОМ ҚИССАСИ
Лут ибн Ҳазар ибн Бориҳ ибн ҳирон - Иброҳим алайҳиссаломга ота томонидан
қ
ариндош бўлган кишининг ўғли эди. Улар биргаликда фаластин ерига ҳижрат
қ
илибь келдилар ва бир неча фурсат бирга яшадилар. Кейинроқ ўзлари ҳоҳлаган
ерда яшашга келишиб олиб, бошқа-бошқа истиқомат қила бошладилар. Оралари бир
кеча-кундузлик йўл эди. Лу алайҳиссалом Урдун деган жойда ўрнашди. Бу жойда
беш йирик шаҳар бор эди: Додумо, Орумо, Севам, Суъар. Бу юртда боғлар,
узумзорлар кўп бўлиб, ноз-неъматлар бисёр, дунёнинг ҳамма неъмати муҳайё эди.
Бу ерларда бир халқ яшардики, уларни Қуръонда Оллоҳ таоло ноз-неъмат
берилганлар дея ёрлақаганди. Негаки, бутиун ер юзида қанчалик неъмат бўлса, бу
ерда ҳам шунчалик неъмат бор эди. Йил бўйи бу ерга Чин-Мочину бошқа ерлардан
одамлар келар, ўз боғларига киргандай неъматларга кўмилардилар. Меваларни
Қиссаси Рабғузий. Носируддин Рабғузий
www.ziyouz.com кутубхонаси
61
йиғиб, қиш келгач, уйларига қайтарэдилар. Ёз келганда одамлар яна кела
бошладилар. Урдунликлар:
- Бу йил мевалар яхши ҳосил бермади, қайтинглар, янаги йилга кўпроқ
оларсизлар, - дейишди. Аммо, одамлар қайтмадилар. Уларни қайтаришга ожизлик
қ
илдилар.
Шунда улар подишоҳалри Садум ибн Мушдам ва вазирлари Курмуз олдига арзга
келишди. Улар бутга топинишар, Ябд, Масҳур, Қуб, Қут номли бутлари бўлиб,
уларнинг энг улуғи Зевол деган бут эди.
- Зеволга боринг, сиғининг, зора, сизларни қутқарса, ё бирон йўл кўрсатса, -
деди подишоҳ уларни йўлга соларкан.
Бу пайтда Иблис Хасхос деган бир девни олиб келиб, Зеволнинг оғзига киритиб
қ
ўйди. Дев ёрдам сўраб келганларга қарата:
- Эй менинг қулларим! Неча йиллардан берименинг сўзимга кириб меҳнату
балоларга учрамаган эдингиз. Энди бунинг йўли шуки, бу ердан чиқибоқ
йигитларни ишга солинг, ул келгиндиларни тутсинлар, эркакларни уйга қамаб, улар
билан яқинлик қилсинлар. Шунда ўзлари қочиб қоладилар, - дея йўл ўргатди.
Урдунликлар Зеволнинг ёнидан чиқиб, келгиндиларни излай бошлади. Иблис
иносн қиёфасига кириб, Боҳил деган йигитнинг олдидан чиқди. Иблис сочларига оро
бериб, ғоят кўркли қиёфага кирганди, уни кўрганБоҳилнинг кўнглида майл уйғонди
ва Иблиснинг қўлидан тутиб, уй ичига олиб кирди ва фоҳиша иш билан шуғулланди.
ҳикоят. Ҳалифа маъмун (Оллоҳ уни раҳмат қилсин) айтдики: "Одам алайҳиссалом
ҳ
амма маҳлуқотларнинг афзали эди, унга сажда қилишдан орландингу, аммо Лут
пайғамбар қавмига муханнас (бачча) бўлдинг!" дея Иблис маломат қилинди.
Ривоят. Иблис ўғри суратида бир одламнинг боғига ўғриликка тушади. боғ эгаси
уни тутиб олиб роса тўппослайди. Иккинчи марта ҳам ўғирликка тушади, боғ эгаси
яна калтаклайди. Учинчи гал киргнада эса қўрқитмоқчи бўлиб, у билан фоҳиша иш
қ
илади. Шу-шу бўлдию, бу фаҳш ишлар уларга ёқиб қолади ва ҳаммалари йўлдан
озиб кетадилар.
Айтишларича, уларда сақич чайнамоқ, қўчқор уриштирмоқ, баччабозлик,
киймилари орқасини ёрмоқ каби ярамас ишлари бор эдики, бу ёвуз ишлар туфайли
хотинларига қарамайдиган бўлдилар.
Кунлардан бирида Иблис нуроний кампир қиёфасида хотинлари ҳузурига
келади. Шунда хотинлар унга зорлана бошладилар:
- Эрларимиз ёш-ёш йигитлар билан қовушадилар, бизларга бўлса асло
боқмайдилар, маслаҳат беринг, нима қилайлик?
- Сизларга бир гапни ўргатайинми? - дея Иблис уларга ҳийла ўргатди. У бир
ёғочни олиб, эркакларнинг андами каби йўнди, силлиқлади ва белига боғлаб, худди
эркаклар каби аёлларга ётар бўлди. Бу иш аёлларга ҳуш келиб, бир-бирлари билан
қ
овуша бошладилар. Шундан кейин эр эркак билан аёл эса аёл билан қовушадиган
бўлди. Бу ҳол жуда узоқ муддат давом этди.
ўша вақтда Лут алайҳиссалом Қуддус ерларида истиқомат қилар эди. Бир куни
Жаброил алайҳиссалом йигирма ёшли йигит қиёфасида унинг ҳузурига кириб келди.
- Сен ким бўларсан? - сўради лут алайҳиссалом.
- Жаброил амин бўларман, - деди у.
- Эй Жаброил, нима олиб келдинг? - деди Лут.
- Парвардигоринг сенга салом йўллади, сўнгра адашган қавм ҳузурига бориб,
уларни баччабозликдан, аёлларни бир-бирлари билан яқинлик қилишларидан
қ
айтаргил, уларни "Ла илаҳа иллаллоҳи Лутун расулуллоҳи" деб имон
Қиссаси Рабғузий. Носируддин Рабғузий
Do'stlaringiz bilan baham: |
