Microsoft Word qisasi rabguziy ziyouz com doc

 - ҳудо ҳаққи (Оят) "Оллоҳ сени азиз тутиб, биздан юқори ғилибди ва бизлар аниқ 
ҳ
ато қилгувчилардандирмизлар", - дейишди улар. 
 - (Оят) "Сизларга бугун ҳеч бир итоб йўқдир", деди Юсуф алайҳиссалом. - "Оллоҳ 
сизларни мағфират қилади, чунки у раҳмидилларнинг раҳимдилроғидир".  
 Шундан кейин улар ўринларидан туриб, бир-бирлари билан қучоқлаша кетдилар. 
Юсуф алайҳиссалом ўғли афроҳимни қариндошлари билан таништирди. Миср халқи 
билан ҳам узрхонликлар бўлди.  
- Ўшанда қонли кўйлакни мен олиб борган, отамизни қайғуга ботирган эдим, - 
деди Рубил Яҳудонинг оёғига бош ургудек бўлиб. - Қайғу мендан бўлганди, севинч 
ҳ
ам медан бўлсин. 
 - Ўшанда кўйлакни ҳам олиб борган бўлса, бу сафар ҳам ўша элтсин, -деди Юсуф 
алайҳиссалом ҳар бири бу ишга даъвогар бўлиб турган биродарларини муросага 
келтириб. Рубил борадиган бўлди. 
 Савол: Яъқуб ва Юсуф алайҳиссаломларнинг айрилиқларига сабаб нимада эди? 
 Жавоб: Юсуф ёш чоғида Яъқуб алайҳиссаломнинг Мубашшара исмли хизматкори 
бор эди, унинг Башир деган ўғли бўлар эди. Бир куни ўйнаб юрган чоғда Башир 
юсуфга бир шапати уради. Шунда Юсуф йиғлаб отаси олдига келганида, Яъқуб 
алайҳиссалом баширни сотиб юбораман, дея қасам ичади. Ва оҳир-оқибатда уни 
онасидан айириб, сотиб юборада. Мубашшара йиғлаганича қолади. Шунда Оллоҳ 
таоло: "Эй Яъқуб, Сен Баширни онасидан айириб сотдинг, мен ҳам юсуфни сендан 
айириб сотгайман. Ҳамма одамлар билсинларки, этни тирноқдан айириш керак 
эмас!" Дея тағқдир этганди. Айтишларча, мубашшара ўғли Баширнинг қайғусида 
йиғлай-йиғлай кўзларик ўр бўлди, Яъқуб алайҳиссаломда ҳам бу ҳол такрор бўлди. 
Мубашшара зор йиғлаб Яъқуб алайҳиссалом олдига келади. Шунда у зот Оллоҳ 
таолога мурожат қилади: "Илоҳо, мубашшара ўғли билан қовушадими? Менинг ўғлим 
ҳ
ам мен Билан қовушадими?" Хитоб келди: "Эй Яъқуб, Мубашшаранинг ўғли Билан 

---

Қиссаси Рабғузий. Носируддин Рабғузий 
www.ziyouz.com кутубхонаси 
117
қ
овуштирмагунча, сени ўғлинг билан қовуштирмайман. Тақдир шудир". Яъқуб 
алайҳиссалом бу севинчли ҳабарни айтганида Мубашшара дилида ишонч ва қувон 
уйғонди. Какъон йўлининг бошига кепа тикиб, ўтира бошлади. Ўғли Башир Мисрда 
қ
ул эди. Юсуфнинг ҳабаридан огоҳ тапгач, "Бу Севинч ҳабарни Яъқуб пайғамбарга 
етказиб, севинтирайин", дея йўлга тушди. Башир илгари рубил ортидан Канъонга 
борапр эдилар. Каноънга етганда Башир онаси ўтирагн капачага бориб сув сўради. 
Онаси сув берди. 
 - Қайдин келиб, қайга борурсан, - сўради кампир. 
 - Мисрдан келарман, Канъонга борарман. Яъқуб пайғамбарга ўғли севинчисини 
айтгани кетурман, - деди Башир. 
 - Ёлғон гапирма, - деди кампир.  
 - Эй кампир, бундай дийишингнинг боиси нима? 
 - менинг ўғлим ҳам мендан айрилиқда. Яъқуб пайғамбарининг дуоси Билан Оллоҳ 
таоло ҳабар берганки: "Мубашшарани ўғли Билан қовуштирмагунча, Юсуфни 
отасига қовуштирмагайман", деб. Ҳали менга ўғлимнинг севинчиси келгани йўқ. 
Шундай экан Яъқубга Юсуфнинг севинчи қандайин ҳам келсин. 
 - Отинг нимадир, эй она? 
 - Мубашшара. 
 - Ўғлингнинг оти нимадир? 
 - Башир, - деди кампир. Буни эшитган ўғил туядан сапчиб тушдида онасининг 
оёғига ташланиб "Ўғлинг менман!", деди. Ўғлини бағрига босиб қучоқлаган онанинг 
кўзлари очилди. 
 Айтишларича, рубил Мисрдан чиқиб, йўлнинг ярмига етганида Яъқуб 
алайҳиссалом Канъонда туриб, Юсуф алайҳиссалом кўйлагининг ҳидини сезди. У зот 
фарёд қилиб айтдики: (Оят) "Мен Юсуфнинг ҳидини сезяпман. Мен ақлдан озган, 
Дея таъна қилманглар". 
 - Юсуф қайғусида қаридинг. Ҳамон эски сўзингни давом эттирмоқдасан, - 
дейишди уйдаги қизлари.  
 Ўша куни Башир онаси билан кириб келиб, Яъқуб алайҳиссаломга севинчлик 
ҳ
абарни етказдилар. Кейин Рубил кириб келиб, кўйлакни отаси олдига қўйди. 
Кўйлакни кўзларига суртган Яъқуб алайҳиссаломнинг кўзлари кўра бошлади. 
Рубилни қучоқлади, Юсуфни дараклади. Рубил ўтган воқеаларни бирма-бир сўзлаб 
берди. Эртаси куни қолган ўғиллари кириб келдилар, Юсуф алайҳиссаломнинг 
хизматкорлари ҳам етиб келишди.