Microsoft Word qisasi rabguziy ziyouz com doc

www.ziyouz.com кутубхонаси 
66
- Тонг отар чоғда. 
- Қачон тонг отади? 
- Тонг яқин қолди, - деди Жаброил алайҳиссалом. 
- Эй Жаброил, ерни тескари қилгил, остидан чиққил! - деган фармон бўлди. 
Фармон бажарилди. На бирор эр ё хотин уйқудан уйғонишмади. Болалар 
бешикларидан айрилмадилар. ичидаги бир қатра суви тўкилмаган ҳолда идишлар 
тескари бўлди. 
- Эй Жаброил, буларник ўтарган сенми ё менми?! - деганхитоб келди. Жаброил 
алайҳиссаолм саждага бош қўйди ва "Илоҳо, тавба қилдим", деди. Сўнг осмонларни 
ларзага келтириб, наъра тортди. Оллоҳнинг қудрати билан барчалар кун ёригунича 
қ
олмай ҳалок бўлди. (Оят) "Ул мамлакатни остин-устин қилиб юбордик. Уларнинг 
устиларидан сопол тошларни устма-уст ёғдирдик. Парвардигор назарида у тошлар 
билан қайси кофир нишонга олинган эди ва бу тошлар золимларданузоқ эмас эди". 
 ЯЪҚУБ АЛАЙҲИССАЛОМ ҚИССАСИ 
Яъқуб Исроиллоҳ ибн Исҳоқ Сафиюллоҳ ибн Иброҳим ҳалилуллоҳ жуда кўркам ва 
бақувват киши эди, қувватига қувонарди. Оллоҳ таоло ундан манманликникетказди. 
Ривоят қилишларича, бир кеча у қўй-қўзилари ва мол-ҳолларини яйловга олиб 
чиқади, ўз иши билан машғул бўлди. Оллоҳ таоло бир фариштани ўғри қиёфасида 
юборади. Шунда Яъқуб алайҳиссалом у билан ёқалашиб қолади. Фаришта уни 
кўтариб, ерга уради. Шунда у "агар Оллоҳ таоло мени бу дарддан халос қилса, 
қ
айси емиш ва ичимлик менга суйимли бўлса, ўшани ўзига ҳаром қиламан", дея назр 
қ
илади. Оллоҳ таоло шифо ато этади. Емишлардан туя гўштини, ичимликлардан туя 
сутини ҳуш кўрарди у. Бу иккисини назрга биноан ўзига ҳаром қилди. Шундан бери 
унинг авлодлари учун бу икки об-овқатни емаслик суннат бўлиб қолди. Улар 
ўзларини овутмоқчи бўлиб, "Бу нарсалар ҳамма пайғамбарларга Одаматодан бери 
ҳ
аром бўлиб келган", дедилар. Оллоҳ таоло уларнинг бу гаплари ёлғон эканлигини 
исботлаб, оят нозил қилди: "Таврот нозил қилинмасдан илгари Исроил 
фарзанларига ўзлари ўзига ҳаром қилган нарсалар ҳалол эди".