َﻦﻴِﻠَﺳْﺮُﻤْﻟا
ٍطﻮُﻟ
ُمْﻮَﻗ
ْﺖَﺑﱠﺬَآ
)
١٦٠
(
َنﻮُﻘﱠﺘَﺗ
ﻻَأ
ٌطﻮُﻟ
ْﻢُهﻮُﺧَأ
ْﻢُﻬَﻟ
َلﺎَﻗ
ْذِإ
)
١٦١
(
ٌلﻮُﺳَر
ْﻢُﻜَﻟ
ﻲِّﻧِإ
ٌﻦﻴِﻣَأ
)
١٦٢
(
ِنﻮُﻌﻴِﻃَأَو
َﻪﱠﻠﻟا
اﻮُﻘﱠﺗﺎَﻓ
)
١٦٣
(
ِّبَر
ﻰَﻠَﻋ
ﻻِإ
َيِﺮْﺟَأ
ْنِإ
ٍﺮْﺟَأ
ْﻦِﻣ
ِﻪْﻴَﻠَﻋ
ْﻢُﻜُﻟَﺄْﺳَأ
ﺎَﻣَو
َﻦﻴِﻤَﻟﺎَﻌْﻟا
)
١٦٤
(
َﻦﻴِﻤَﻟﺎَﻌْﻟا
َﻦِﻣ
َناَﺮْآﱡﺬﻟا
َنﻮُﺗْﺄَﺗَأ
)
١٦٥
(
ْﻦِﻣ
ْﻢُﻜﱡﺑَر
ْﻢُﻜَﻟ
َﻖَﻠَﺧ
ﺎَﻣ
َنوُرَﺬَﺗَو
Payg’ambarlar tarixi Islomiyat tarixidir (1-kitob)
www.ziyouz.com kutubxonasi
45
َنوُدﺎَﻋ
ٌمْﻮَﻗ
ْﻢُﺘْﻧَأ
ْﻞَﺑ
ْﻢُﻜِﺟاَوْزَأ
)
١٦٦
(
َﻦﻴِﺟَﺮْﺨُﻤْﻟا
َﻦِﻣ
ﱠﻦَﻧﻮُﻜَﺘَﻟ
ُطﻮُﻟ
ﺎَﻳ
ِﻪَﺘْﻨَﺗ
ْﻢَﻟ
ْﻦِﺌَﻟ
اﻮُﻟﺎَﻗ
)
١٦٧
(
«Lut qavmi payg‘ambarlarni inkor etdi. O’shanda ularga birodarlari Lut aytgan edi: «Allohdan
qo‘rqmaysizlarmi?! Albatta men sizlarga yuborilgan ishonchli payg‘ambardirman. Bas, Allohdan
qo‘rqinglar va menga itoat etinglar!... Sizlar olamlardan farqli ravishda erkaklarga
yaqinlashurmisizlar?! Hamda Robbingiz sizlar uchun yaratgan jufti halollaringizni tark qilurmisiz?!
Yo‘q, sizlar haddan oshuvchi qavmdirsizlar. Ular dedilar: «Qasamki, agar to‘xtamasang, ey Lut, albatta,
surgun qilinuvchilardan bo‘lursan!».
(Shuaro, 160-167.)
َﻦﻴِﻤَﻟﺎَﻌْﻟا
َﻦِﻣ
ٍﺪَﺣَأ
ْﻦِﻣ
ﺎَﻬِﺑ
ْﻢُﻜَﻘَﺒَﺳ
ﺎَﻣ
َﺔَﺸِﺣﺎَﻔْﻟا
َنﻮُﺗْﺄَﺘَﻟ
ْﻢُﻜﱠﻧِإ
ِﻪِﻣْﻮَﻘِﻟ
َلﺎَﻗ
ْذِإ
ﺎًﻃﻮُﻟَو
)
٢٨
(
ْﻢُﻜﱠﻨِﺋَأ
َأ
ﻻِإ
ِﻪِﻣْﻮَﻗ
َباَﻮَﺟ
َنﺎَآ
ﺎَﻤَﻓ
َﺮَﻜْﻨُﻤْﻟا
ُﻢُﻜﻳِدﺎَﻧ
ﻲِﻓ
َنﻮُﺗْﺄَﺗَو
َﻞﻴِﺒﱠﺴﻟا
َنﻮُﻌَﻄْﻘَﺗَو
َلﺎَﺟِّﺮﻟا
َنﻮُﺗْﺄَﺘَﻟ
اﻮُﻟﺎَﻗ
ْن
َﻦﻴِﻗِدﺎﱠﺼﻟا
َﻦِﻣ
َﺖْﻨُآ
ْنِإ
ِﻪﱠﻠﻟا
ِباَﺬَﻌِﺑ
ﺎَﻨِﺘْﺋا
)
٢٩
(
َﻦﻳِﺪِﺴْﻔُﻤْﻟا
ِمْﻮَﻘْﻟا
ﻰَﻠَﻋ
ﻲِﻧْﺮُﺼْﻧا
ِّبَر
َلﺎَﻗ
)
٣٠
(
«Lut o‘z qavmiga: «Albatta, sizlar shunday fahsh ishni qilmoqdasizlarki, sizlardan oldin olamlardan
hech kim bu ishni qilmagan edi. Haqiqatan ham sizlar xotinlaringizni qo‘yib, erkaklarga borasizmi;
qaroqchilik qilasizmi; majlisgohlaringizda yomon ishlar qilasizmi?!» - deganini eslang. Bas, Lut
qavmining javobi faqat: «Agar sen rostgo‘y kishilardan bo‘lsang, bizlarga Allohning azobini keltir» -
deyishlari bo‘ldi. Shunda Lut aytdi: «Ey, Robbim, bu buzg‘unchilar qavmi ustidan O’zing meni g‘olib
qil!».
(Ankabut, 28-29.)
Alloh taolo bu munkir, fohish qavmni jazolash uchun o‘z farishtalarini yubordi. Farishtalar avval Ibrohim
(a.s.)ning ziyoratlariga kirdilar va Lut (a.s.)ning qavmlari Alloh tarafidan halokatga mahkum etilganlari xabarini
berdilar.
اﻮُﻧﺎَآ
ﺎَﻬَﻠْهَأ
ﱠنِإ
ِﺔَﻳْﺮَﻘْﻟا
ِﻩِﺬَه
ِﻞْهَأ
ﻮُﻜِﻠْﻬُﻣ
ﺎﱠﻧِإ
اﻮُﻟﺎَﻗ
ىَﺮْﺸُﺒْﻟﺎِﺑ
َﻢﻴِهاَﺮْﺑِإ
ﺎَﻨُﻠُﺳُر
ْتَءﺎَﺟ
ﺎﱠﻤَﻟَو
ِﻟﺎَﻇ
َﻦﻴِﻤ
)
٣١
(
ُﻪَﺗَأَﺮْﻣا
ﻻِإ
ُﻪَﻠْهَأَو
ُﻪﱠﻨَﻴِّﺠَﻨُﻨَﻟ
ﺎَﻬﻴِﻓ
ْﻦَﻤِﺑ
ُﻢَﻠْﻋَأ
ُﻦْﺤَﻧ
اﻮُﻟﺎَﻗ
ﺎًﻃﻮُﻟ
ﺎَﻬﻴِﻓ
ﱠنِإ
َلﺎَﻗ
َﻦﻳِﺮِﺑﺎَﻐْﻟا
َﻦِﻣ
ْﺖَﻧﺎَآ
)
٣٢
(
«
Qachonki, elchilarimiz
(farishtalar)
Ibrohimga farzand ko‘rishi haqida xushxabarni keltirgach,
aytdilar: «Albatta, bizlar mana shu qishloq ahlini halok qiluvchidirmiz. Chunki, uning aholisi
zolimdirlar! Ibrohim: «Axir, u yerda Lut bor-ku?» - dedi. Ular aytdilar: «Bizlar u joyda kim borligini
biluvchiroqdirmiz. Albatta, bizlar uni va ahlini qutqarurmiz. Illo, uning xotini qoluvchi
(halok
bo‘luvchi)
lardandir».
(Ankabut, 31-32.)
Keyin ular Saddum tomonga ketdilar va shaharga kirishda bir qizni uchratdilar. Farishtalar o‘zlarining
musofir ekanliklarini aytib, ertalabgacha uyidan joy berishini so‘radilar. Qiz esa otasidan ruxsat so‘rashini aytdi
va uyiga chopib ketdi. Uning otasi Lut (a.s.) edilar.
O’z qavmlarining yomon fe’lidan xabardor bo‘lgan Lut (a.s.) uchun uylariga musofir kishilarni qo‘yish juda
mushkil ish edi. Chunki, begona erkak mehmon bo‘lgan xonadonga fosiq qavm bostirib kirishar va
bachchavozlikka majbur qilishar edi. Asli tabiatida musofirga rahm-shafqat va mehmonnavozlik bo‘lgan Lut
(a.s.) tavakkal qilib, farishtalarni uyga taklif etdilar. Shu ondayoq qaerdandir xabar topgan qavm Lut (a.s.)ning
uylariga kelishib, «yigit» qiyofasidagi farishtalarni talab qila boshladilar. Lut (a.s.) ularga ko‘p nasihat qildilar,
nihoyat o‘z qizlarini olib chiqib:
«Mana qizimni nima qilsangiz qiling, ammo mehmonlarga tegmanglar
!», - deb yolvordilar. Ular esa:
«Bizni qizlaringga haqqimiz yo‘qligini bilasan-ku!
» deb oyoq tirab turib oldilar. Lut (a.s.)ning qattiq
iztiroblarini ko‘rgan farishtalar:
ْﺖِﻔَﺘْﻠَﻳ
ﻻَو
ِﻞْﻴﱠﻠﻟا
َﻦِﻣ
ٍﻊْﻄِﻘِﺑ
َﻚِﻠْهَﺄِﺑ
ِﺮْﺳَﺄَﻓ
َﻚْﻴَﻟِإ
اﻮُﻠِﺼَﻳ
ْﻦَﻟ
َﻚِّﺑَر
ُﻞُﺳُر
ﺎﱠﻧِإ
ُطﻮُﻟ
ﺎَﻳ
اﻮُﻟﺎَﻗ
ْﻢُﻬَﺑﺎَﺻَأ
ﺎَﻣ
ﺎَﻬُﺒﻴِﺼُﻣ
ُﻪﱠﻧِإ
َﻚَﺗَأَﺮْﻣا
ﻻِإ
ٌﺪَﺣَأ
ْﻢُﻜْﻨِﻣ
«Ey Lut, bizdan ko‘nglingiz to‘q bo‘lsin. Bu qavmni halok etish uchun bizni Alloh yuborgan. Siz o‘z
ahlingizni olib, bu yerdan chiqib keting, ammo xotiningiz qolsin, u fosiq qavmning hamkori, azobga
mahkum»
,
(Hud, 81.)
- dedilar.
Parvardigori olam qattiq zilzila bilan Saddum yerini ag‘dar-to‘ntar qildi, xalqi boshiga tosh yog‘dirdi.
ِرُﺬﱡﻨﻟﺎِﺑ
ٍطﻮُﻟ
ُمْﻮَﻗ
ْﺖَﺑﱠﺬَآ
)
٣٣
(
ٍﺮَﺤَﺴِﺑ
ْﻢُهﺎَﻨْﻴﱠﺠَﻧ
ٍطﻮُﻟ
َلﺁ
ﻻِإ
ﺎًﺒِﺻﺎَﺣ
ْﻢِﻬْﻴَﻠَﻋ
ﺎَﻨْﻠَﺳْرَأ
ﺎﱠﻧِإ
)
٣٤
(
Payg’ambarlar tarixi Islomiyat tarixidir (1-kitob)
www.ziyouz.com kutubxonasi
46
«Lut qavmi u keltirgan ogohlantirishlarni inkor etdi. Darvoqe’, Biz ularning ustiga toshli bo‘ron
yubordik. Illo, Lut oilasigagina tong saharda najot berdik».
(Qamar, 33-34.)
ْﻢُﻜْﻨِﻣ
ْﺖِﻔَﺘْﻠَﻳ
ﻻَو
ِﻞْﻴﱠﻠﻟا
َﻦِﻣ
ٍﻊْﻄِﻘِﺑ
َﻚِﻠْهَﺄِﺑ
ِﺮْﺳَﺄَﻓ
َﻚْﻴَﻟِإ
اﻮُﻠِﺼَﻳ
ْﻦَﻟ
َﻚِّﺑَر
ُﻞُﺳُر
ﺎﱠﻧِإ
ُطﻮُﻟ
ﺎَﻳ
اﻮُﻟﺎَﻗ
ﱡﺼﻟا
ُﻢُهَﺪِﻋْﻮَﻣ
ﱠنِإ
ْﻢُﻬَﺑﺎَﺻَأ
ﺎَﻣ
ﺎَﻬُﺒﻴِﺼُﻣ
ُﻪﱠﻧِإ
َﻚَﺗَأَﺮْﻣا
ﻻِإ
ٌﺪَﺣَأ
ٍﺐﻳِﺮَﻘِﺑ
ُﺢْﺒﱡﺼﻟا
َﺲْﻴَﻟَأ
ُﺢْﺒ
)
٨١
(
ٍدﻮُﻀْﻨَﻣ
ٍﻞﻴِّﺠِﺳ
ْﻦِﻣ
ًةَرﺎَﺠِﺣ
ﺎَﻬْﻴَﻠَﻋ
ﺎَﻧْﺮَﻄْﻣَأَو
ﺎَﻬَﻠِﻓﺎَﺳ
ﺎَﻬَﻴِﻟﺎَﻋ
ﺎَﻨْﻠَﻌَﺟ
ﺎَﻧُﺮْﻣَأ
َءﺎَﺟ
ﺎﱠﻤَﻠَﻓ
)
٨٢
(
ٍﺪﻴِﻌَﺒِﺑ
َﻦﻴِﻤِﻟﺎﱠﻈﻟا
َﻦِﻣ
َﻲِه
ﺎَﻣَو
َﻚِّﺑَر
َﺪْﻨِﻋ
ًﺔَﻣﱠﻮَﺴُﻣ
)
٨٣
(
«Farishtalar aytdilar: «Ey, Lut! Biz Robbingning elchilarimiz. Qavming senga sira yeta olmaslar
(tega
olmaslar)
. Bas, tunning bir qismida oilangni olib ket! Sizlardan biror kishi ortiga boqmasin! Xotiningni
esa qo‘yaver! Zero, ularga yetgan narsa
(azob)
unga ham yetqusidir. Ularga va’da qilingan vaqt
bomdod vaqtidir. Bomdod yaqin emasmi?! Farmonimiz
(azobimiz)
yaqin kelganda u yerni ostin-ustin
qilib yubordik va u yerga qizitilgan g‘ishtdan iborat toshlarni paydar-pay yog‘dirdik. U toshlar
Do'stlaringiz bilan baham: |