Microsoft Word omen1 ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
29
kimnidir ko’rgandi. Jennings qorong’u taraf olingan suratda birorta tanishni ko’rishiga 
umid qilardi. U qorni ochganligini his qildi va uyiga qaytishda sotib olgan qovurilgan 
jo’jani yeyishga kirishdi.
Zalning uzoq burchagi olingan suratlarda odamlarning yuzi aniq ko’rinmasdi, lekin har 
bir suratda nayzasimon tutunga o’xshagan dog’ bor edi. Suratda sigara chekayotgan 
baqaloq kishi aks etgandi. Bu dog’ o’sha sigaraning tutuni bo’lishi mumkin edi. Jennings 
eng tiniq suratlarni oldi va ularni kattalashtirdi. Yo’q. Bu tutun emasdi. Agar u sigaraning 
tutuni bo’lganda, baqaloq to’xtovsiz ravishda sigara chekishi lozim edi. Buning ustiga 
yig’ilganlar unga emas, boshqa tomonga qarab turishardi. 
Dog’ zalning orqa burchagidan ko’tarilgandi. Jennings suratni yanada kattalashtirdi va 
unga astoydil razm soldi. Dog’ ostida ruhoniylar kiyadigan kiyim ko’rindi. Suratkash 
qo’llarini ko’tarib xursandligini nishonladi. Yana o’sha ruhoniy! Uning Tornga qandaydir 
boyoliqlik tomoni bor edi. 
- Ruhoniy! - qichqirdi Jennings. - Yana o’sha jin urgur ruhoniy! 
U xursandligidan jo’janing bir qanotini sindirib oldi va g’ajiy ketdi. 
- Men uni topaman! - haholab kuldi u. 
... Ertasiga ertalab suratkash ruhoniyning elchixona oldida olingan suratlaridan birini olib 
ko’chaga chiqdi. U suratni bir nechta cherkovlarga ko’rsatdi. Ammo uni hech kim 
tanimas ekan. Agar u shu yerlik bo’lsa, uni tanirdik, deyishdi. Ruhoniy boshqa yerlik 
ekani aniq edi. Ish murakkablashdi. Jennings Skotland-Yardga keldi va jinoyatchilarning 
suratlarini ko’rib chiqdi. Ular ichida ruhoniyning surati yo’q edi. U ruhoniyni birinchi 
marta elchixonadan chiqayotganida ko’rgandi. Uni o’sha yerdagilar bilishi mumkin edi. 
Soqchilar uning hujjatlarini uzoq tekshirishdi, ammo ichkariga qo’yishmadi. 
- Men elchi bilan ko’rishmoqchi edim, - dedi Jennings. - Janob Torn mening 
fotoapparatimni sindirib qo’ygan. Menga uning pulini to’lashi kerak. 
Soqchilar unga qo’ng’iroq qilishdi. Keyin uni ichkariga kiritishdi. Ichkaridagi telefonda u 
Tornning kotibasi bilan gaplashdi. Kotiba undan fotoapparat necha pul turishini va pulni 
qaysi manzilga jo’natish kerakligini so’radi. 
- Buni men shaxsan o’ziga aytmoqchi edim, - dedi Jennings. 
Kotiba buning iloji yo’qligini, elchi hozir zarur uchrashuvda ishtirok etishi lozimligini 
aytdi. Jennings tavakkal qildi. 
- To’yorisini aytsam, men elchi bilan shaxsiy masalada gaplashmoqchi edim. Balki, 
yordam berarsiz. Men bir ruhoniyni qidirib yuribman. U mening qarindoshim. U 
elchixonaga kelgan ekan, balki uni bu yerda ko’rganlar uni topishda menga yordam 
berishar. 
Bu juda g’alati iltimos edi va kotiba bir oz jim bo’lib qoldi. 
- U past bo’yli, - qo’shib qo’ydi Jennings. 
- Italyanmi? - so’radi kotiba. 
- U ancha vaqt Italiyada yurgan, - dedi Jennings hiylam ish berarmikin, degan umidda. 
- Uning ismi Tassone emasmi? 
- Aniq bilmayman. Men yo’qolib qolgan qarindoshimni izlayapman. Bilasizmi, onam va 
uning akasi yoshliklarida bir-birlarini yo’qotib qo’yishgan. Onam hozir og’ir ahvolda 
yotibdi. U akasini ko’rmoqchi. Biz uning bo’yi pastligini va ruhoniy ekanligini bilamiz 
xolos. Bir tanishim o’tgan haftada bu yerdan qandaydir ruhoniy chiqayotganini ko’rgan 
ekan. Tanishim u onamga judayam o’xshab ketishini aytgandi. 
- Bu yerga bir ruhoniy kelgan edi, - dedi kotiba. - U Rimdan kelganligini, ismi Tassone 
ekanligini aytgandi. 
- Uning qaerda yashashini bilasizmi? 
- Yo’q. 

---

Omen (Iblis Hamlasi). Birinchi kitob. Devid Zeltser