Microsoft Word nizami g?NC?Vi-sirl?R x?Zin?SI. doc

_______________ Milli Kitabxana _______________ 
147 
 
Növbə çatdı İsaya, eyibdən vaz keçdi o,  
İtin üstünlüyünü fikirləşdi, seçdi o. 
 
"Naxışları, xalları, - dedi, - aləmdi, məncə,  
Parlaq, saf dişlərinə nə dürr çatar, nə inci". 
 
Qorxu ilə, ümidlə dənizdən dürr tapan var,  
Sədəfini yandırıb tozuyla diş ağardar. 
 
Özgəsinin eybini, öz hüsnünü görmə tək,  
Öncə öz nöqsanını görə bilən göz gərək. 
 
Demirəm ki, aynanı al əlinə, ya alma,  
1540
      Öz eybini görə bil, özünə heyran olma! 
 
Niyə gərək özünü bahar kimi bəzəmək?  
Saqın! Soldurar səni zaman bahar gülü tək. 
 
Eybini örtən geyim zərif toxunduğundan,  
Tanrı doqquz pərdə də göydən endirmiş əlan. 
 
Bu göy yuvarlığının içində, ey gözü dar,  
Söylə, sənin boynuna həlqə olmayan nə var? 
 
İtsənmi ki, taxasan Sürəyya xaltasını?  
Eşşəksənmi, çəkəsən yük daşıyan İsanı? 
 
Fələk nədir? Atılmış, tərk edilmiş dul qarı,  
1545 
      Cahan nədir? Saralmış bağların solğun barı! 
 
Hər köhnəni, təzəni bircə-bircə sal yada,  
Bu dünyada nə varsa, dəyməz bir arpaya da. 
 
Yemə dünya qəmini, xacə, tərk et oyunu,  
Qüssə çəksən, qoy yerə Nizaminin payını. 
 

---