193. Ishoq b. Ibrohim Hammol q. s.
Mashoyix akobiridin erdi. Maqomi Lug‘om tog‘i erdi. Bu toyifadin biri aytibdurki Lug‘om tog‘ida
yo‘l iturdum. Bir pir ilayimga keldi, eski po‘stin kiygan. Dedi: Allohu akbar, hamonoki yo‘l iturubsen?
Dedim: bale! Dedi: o‘ttuz yildurki, bu tog‘da odam yuzin ko‘rmaymen. Va asosin menga berdiki, bu
sanga yo‘l boshlasin. Bir necha qadam yo‘l bordim, o‘zumni Antokiyada ko‘rdum. Asoni qo‘ydumki,
vuzu’ qilg‘aymen, aso g‘oyib bo‘ldi. Antokiya ahliga ul so‘zni anttim, ersa, dedilarkim, ul Shayx Ishoq
b. Ibrohim Hammoldurkim, kishi ani oz ko‘rar. Taassuf yedim.
194. Bunon b. Abdulloh r. t.
Kuniyati Abulhasandur. Misr mashoyixining buzurglaridindur. Ul debdurki, har so‘fikim, ko‘ngli ro‘zi
g‘amiga bog‘liq bo‘lg‘ay, anga kasb buyurmoq kerak.
195. Shaybon b. Ali q. t. r.
Misr mashoyixining mutaqaddimlaridindur, Mustajob udda’va erdi. Mashoyixdin ko‘p kishi oning
murididur va tariqat ilmida yaxshi so‘zlari bor. Debturlarki, muridlaridin biri andin ruxsat tiladikim,
tajrid tariqida hajga borg‘ay. Ul dediki, avval ko‘nglungni sahvu g‘aflatdin mujarrad qil va havodin
nafsingni va lag‘vdin tilingni, iynak tajarrud hosil »bo‘ldi. Xoh dunyolig‘ing bo‘lsun va xoh bo‘lmasui.
196. Abulhasan b. Muhammad Muzayyin r. t.
Uchunchi tabaqadindur. Oti Ali b. Muhammad, Bag‘dod ahlidin. Va Junayd va Sahl Abdulloh q. s.
bila suhbat tutubdur. Makkada mujovir erdi. Uch yuz yigirma yettida Makkada dunyodin o‘tubdur.
Shayx ul-islom debdurki, Abulhasan Muzayyin ikkidur: biri kabir, biri sag‘ir. Muzayyini Kabir
Bag‘doddindur va anda madfundur. Aning shogirdi debdurki, ul dedikim, [bandaning o‘rinsiz gapi
Allohning g‘azabini keltiradi]
1
. Muzayyini Sag‘ir ham Bag‘doddindur, vale Makkada madfundur. Va
debdurlarki, bu ikki Muzaymin bir-birining xolalarining o‘g‘lonlaridururlar. Va Muzayyini Sag‘ir
debdurki, Tengri taologa yo‘llar adadi osmonning yulduzlari adadidin ko‘prakdur. Va men alarning
birining orzusindamen va topmasmen. Va ham ul debdurki, Makkada erdim, manga safar azimat
bo‘ldi. Bir «eoga yettimki ani bi’ri Maymun derlar. Ko‘rdumki, bir yigit jon bermak holatidadur.
Dedimki, aytki: «La lloha illalloh». Ko‘zin ochib dediki,
b a y t:
[Agar men o‘lsam ham qalbim muhabbatga limmolimdir.
Zero jo‘mardlar muhabbat dinida o‘ladilar]
2
.
Va jon taslim qildi. Aning ishin saranjom qildim va namozin qilib dafi qildim. Va safar doiyasi
xotirimdin chiqdi va yonib Makkag‘a keldim. Derlarki, andin so‘ngra o‘ziga sarzanish qilib aytur
erdiki, hajjomiy kelib, avliyoullohga shahodat talqini qilur.
Alisher Navoiy. Nasoyim ul-muhabbat
Do'stlaringiz bilan baham: |