Microsoft Word navoiy farhod va shirin nazm lotin ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
338
Quyosh mahdig‘a boqqach tund bode, 
Amori zaylig‘a berdi kushode. 
Bulut chun ketti, zohir bo‘ldi ul oy, 
Dema oy, oftobi olamoroy. 
Ko‘rub Sheruya ul husni jahontob, 
Ichiga ishq o‘ti soldi nihon tob. 
Borib manzilg‘a chun tushti dilorom, 
Munung ko‘nglidin itti hosil orom. 
Tunu kun zoyil o‘ldi xo‘rdu xobi, 
Bo‘lub afzun damodam iztirobi. 
Chu bildikim o‘lar bu g‘amda beshak, 
Dedi ko‘nglida «o‘lmakdin tirilmak». 
Kerak tadbir ila qilmoq xayoli 
Ki, mumkin bo‘lg‘ay ummidi visoli. 
Ato qatlig‘a bu ish munhasirdur, 
Bu ishga ishq g‘avg‘osi musirdur. 
Chu oshiq bordur o‘z qatlig‘a bebok, 
Yanalar qatlidin ko‘nglida ne bok. 
Dedi: «Xusrav agar chiqsa arodin, 
Bo‘lur komim ravo ul dilrabodin. 
Ani daf’ aylasam olam meningdur, 
Bu mehri olamoro ham meningdur. 
Emas ummid yalg‘uz rodshahliq 
Kim, oning vasliyu yuz rodshahliq». 
Chu fikr etti bu tadbiri xatoni, 
Ulusqa va’dalar aylab nihoni. 
O‘ziga chekti Xusrav qavmu xaylin, 
O‘zi sori borining torti maylin 
Ki, Xusrav zulmi haddin oshmish erdi, 
Jafosi tund seli toshmish erdi. 
Falak chun zohir etti bo‘yla san’at, 
Qilib Sheruya birla borcha bay’at 

---

Alisher Navoiy. Farhod va Shirin