www.ziyouz.com
kutubxonasi
32
Goh ul mahbub o‘lub, gohi rarastor.
Yaqindurkim bu shohi nozrarvard,
Erur dardu balo oyinidin fard.
Apoda tek bir-ikki doston ham,
Debu Farhoddin aytib nishon ham
Ki, bir xoroshikofi ko‘hsori,
Bo‘lub Shirin g‘amining beqarori.
Necha kun vasl uchun aylab taku dav,
Ani ham o‘lturub tosh ichra Xusrav.
Agarchi kilk naqsh aylab nigorish,
Topibdur doston mundoq guzorish.
Vale nazmida har ustodi mohir,
Chekibdur oncha qiymatlig‘ javohir
Ki, darkidin erur andesha hayron,
Havosu aqli hikmatresha hayron.
Alar nazmining ollinda meni zor,
Chu fahm ettimki ko‘p ko‘r Kimdur ozor.
Zaruratkim solib bir o‘zgacha tarh,
Bu mehnatnomani qilg‘umdurur sharh
9
.
Agarchi yo‘q turur durluq taloshi,
Erur tosh o‘lsa ham chaqmoq toshi.
Nechakim o‘tluq o‘lsa la’l rora,
Qachon bu toshdek bergay sharora.
Dema chaqmoq toshi, ko‘hi anduh,
g‘amu anduh anda ko‘h to ko‘h.
Bu ko‘hi g‘am aro dardu mihandin,
Guzirim qayda bo‘lg‘ay Ko‘hkandin.
Nizomiy dedi, Xusrav bo‘ldi rayrav,
Agar ul shoh edi, bu erdi xusrav.
Tanosub topib ul ikki yagona,
Dedilar borcha Xusravdin fasona.
Meni mahzung‘akim ishq etti bedod,
Alisher Navoiy. Farhod va Shirin
Do'stlaringiz bilan baham: |