Microsoft Word navoiy farhod va shirin nazm lotin ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
115
Chu ul ajdar bila qilg‘onda novard, 
Tutub erdi jahonni qiyrgun gard. 
Sirohining ko‘ri borib o‘zidin, 
Bu g‘oyib hushluqlarning ko‘zidin. 
Chiqib chun keldi ul ofot ichidin, 
Sikandar uylakim zulmot ichidin. 
Chekib xoqonu Mulkoro fig‘onlar, 
Fido aylab sirohu xayli jonlar 
Ki, ul tormay gazand andoq balodin, 
Xalos o‘lmish aningdek ajdahodin. 
Biriga qatlidin oning xabar yo‘q 
Ki, olamda ul ajdardin asar yo‘q. 
Chu kayfiyatni fahm etti atosi, 
Dedi jon aylagay oning fidosi. 
Yeli ham onglag‘och aytib sanolar, 
Dedilar ko‘z yoshi birla duolar. 
Chu qildi tog‘ mushkoso shamoli, 
Muanbar gardidin olamni xoli. 
Radidor o‘ldi mehri xovari ham, 
Ko‘rundi ajdahoning raykari ham. 
Bilindi vodiyu tog‘i ko‘rundi, 
Eshigi g‘orning dog‘i ko‘rundi. 
Surub g‘or og‘zig‘a Farhodu xoqon, 
Ul ajdardin tamomi dasht aro qon. 
Chekib xoqong‘a ul ganji kiromi 
Ki, bo‘lg‘ay xaylig‘a in’omi omi. 
Ul ikki tuhfaning kayfiyatin deb, 
Bitilgan har biri xosiyatin deb. 
Bo‘lub ul ganjdin xoqon tarabnok 
Ki, o‘z ganjidin ortuq etti idpok. 
Vale ul ikki naqdi bebahodin, 
Tog‘i ul ikki bo‘lg‘on ajdahodin. 

---

Alisher Navoiy. Farhod va Shirin