Microsoft Word musnad abu hanifa ziyouz com doc

397
Abu Hanifa (r.a.) Nofiydan, u Ibn Umardan (r.a.) rivoyat qiladi. Ibn Umar (r.a.) aytdi: 
«Bizga yerdagi hasharotlarni yeyish man etildi». 
398
Abu Hanifa (r.a.) Abu Zubayr Makkiydan, u Jobir ibn Abdullohdan (r.a.) rivoyat qiladi. 
Jobir ibn Abdulloh (r.a.) aytdilar: «Rasululloh (s.a.v.): «Kim ehromda bo‘lsin yo 
bo‘lmasin, qurbaqa o‘ldirsa, bir qo‘y so‘yishi lozim bo‘ladi». 
399
Abu Hanifa (r.a.) Hammoddan, u Ibrohimdan, u Asvaddan, u Oisha onamizdan (r.a.) 
rivoyat qiladi: «Oisha onamizga (r.a.) bir kaltakesak hadya qilindi. Hazrati 
Payg‘ambardan (s.a.v.) so‘raganlarida, uni yeyishni ta’qiqladilar. So‘ng bir tilanchi keldi. 
Oisha onamiz (r.a.) uni berib yuborishni aytdilar. Shunda Rasululloh (s.a.v): «O’zing 
yemagan narsani unga yedirasanmi?!» dedilar». 
 

---

Musnad. Imom A’zam Abu Hanifa 
www.ziyouz.com
kutubxonasi 
84
400
Abu Hanifa (r.a.) Hammoddan, u Ibrohimdan, u Hammomdan, u Adiy ibn Xotimdan 
rivoyat qiladi. Adiy (r.a.) aytdi: «Rasulullohdan (s.a.v.) so‘radim: 
- Yo Rasululloh, biz o‘rgatilgan itlarni ovlashga yuboramiz. Bu itlar bizga ushlab kelgan 
hayvonlarni yesak bo‘ladimi? 
- «Bismilloh.» aytib yuborsang va itingga ovini tutishda boshqa itlar yordam bermasa 
yeyish mumkin, - deya javob berdilar Rasuli Akram (s.a.v.) 
- Agar it uni o‘ldirsa hammi? - deya yana savol berdim men. 
- O’ldirsa ham (eyish mumkin). 
- Yo Rasululloh (s.a.v.), ba’zimiz kamon otib ovlaydi? 
Dedilarki: 
- Ovga o‘q otganingda «Bismilloh.»ni aytgan bo‘lsang va u shu holda chiqsa, yegin. Agar 
o‘qning o‘rtasi tegsa (uchi tegmasa), yema». 
401
Abu Hanifa (r.a.) Atiyyadan, u Abu Saiddan (r.a.) rivoyat qiladi. Abu Said (r.a.) aytdilar: 
«Rasululloh (s.a.v.) aytdilarki: «Suv quriganida qolganini ye». 
402
Abu Hanifa (r.a.) aytdilarki, Ajradning qizi Oishaning (r.a.) bunday deganini eshitdim: 
«Rasululloh (s.a.v.) aytdilarki: «Yer yuzida Alloh askarlarining eng ko‘pi chigirtkalardir. 
Uni yemayman, harom ham qilmayman». 
403
Abu Hanifa (r.a.) Saiddan, u A’boya ibn Rifo’adan, u Rofi’ ibn Xadijdan rivoyat qiladi: 
«Sadaqa qilingan tuyalardan biri qochib ketdi. Uni tutishmoqchi bo‘lishdi. Uni quvishdan 
charchashgach, bir kishi unga kamon otib, jon joyiga tekkizdi. So‘ng bu haqda 
Rasulullohdan (s.a.v.) so‘raganlarida, Ul Zot uni yeyishni buyurdilar va: «Tuyalarning 
yovvoyiligi vahshiylarning yovvoyiligi kabidir. Agar ulardan qo‘rqsangiz, bu tuyaga nima 
qilgan bo‘lsangiz, shunday qiling. So‘ng uni yeyavering», dedilar».
Boshqa bir rivoyat: «Sadaqa qilingan tuyalardan biri qochib ketdi. Uni bir kishi kamon 
bilan otib, o‘ldirdi. So‘ng uni yeyish haqida Rasulullohdan (s.a.v.) so‘raldi. Ul janob 
(s.a.v.) aytdilar: «Uni yenglar. Chunki ularning yovvoyiligi vahshiylarning yovvoyiligi 
kabidir».
404
Abu Hanifa (r.a.) Nofe’dan, u ibn Umardan (r.a.) rivoyat qiladi: «Rasululloh (s.a.v.) 
mujassamani yeyishni man qildilar» (mujassama - nishon qilib, mahkamlab qo‘yilgan 
qush yoki boshqa narsa). 
405
Abu Hanifa (r.a.) Nofiydan, u Ibn Umardan (r.a.) rivoyat qiladi: «Ka’b ibn Molik Hazrati 
Payg‘ambarning (s.a.v.) yonlariga keldi va bunday dedi: 

---

Musnad. Imom A’zam Abu Hanifa