Microsoft Word musnad abu hanifa ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
11
27
Abu Hanifa (r.a.) Hammoddan, u Ibrohimdan, u Alqamadan, u Abdulloh ibni Mas’uddan 
rivoyat qiladi. Ibni Mas’ud (r.a.) aytadi: «Bir odam Rasulullohning (s.a.v.) huzurlariga 
keldi va:
- O’ Rasululloh, Alloh taologa shirk keltirmagan odam do‘zaxda qoladimi? - deya so‘radi. 
- Ha, - dedilar Rasuli Akram (s.a.v.). - Jahannam tubidan «Hannon, Mannon» deb nido 
qiladigan bir odam bo‘ladi. Jabroil uning ovozini eshitadi so‘ng bu ovozdan hayratlanadi 
va sabri chidamay Rahmon arshiga borib sajda qiladi. Alloh taolo «Boshingni ko‘tar, ey 
Jabroil!» deydi. U boshini ko‘taradi. Alloh taolo O’zi bilsa hamki, so‘raydi:
- Ajoyibotlardan nimalar ko‘rding, ey Jabroil? 
- «Xannon, Mannon» deb nido qilayotganni. Ey Robbim, ana shu ovozga hayron qoldim, 
- deydi Jabroil. Alloh taolo marhamat qiladiki:
- Ey Jabroil, Molikka (jahannam qo‘riqchisi. - 
Tarj
) borib ayt: «O’ Hannon! O’ Mannon!..» 
degan kishini do‘zaxdan chiqarsin. 
Jabroil jahannam eshiklaridan biriga kelib eshikni taqillatadi. Molik chiqadi. Jabroil 
Molikka: «Alloh taolo «O’ Hannon, yo Mannon» degan kishini do‘zaxdan chiqarishni 
buyurdi», deydi. Molik ichkariga kiradi; nido qilayotgan u odamni qidiradi, biroq u 
topilmaydi. Molik jahannam ahlini bir ona o‘g‘lini taniganidan ko‘ra yaxshiroq taniydi. U 
Jabroilga deydiki: «Shubhasiz, jahannam shunday ingramoqdaki, na toshni temirdan, na 
temirni insondan ajratolmayapman». Jabroil Allohning arshi huzuriga qaytib keladi va 
sajda qiladi. Alloh taolo unga:
- Boshingni ko‘tar, ey Jabroil! Nechun qulimni olib kelmading? - deydi.
- O’ Rabbiy! Molik bunday dedi: «Shubhasiz do‘zax shunday ingradiki, toshni temirdan, 
temirni esa insondan ajratolmayapman». Alloh taolo marhamat qiladi:
- Molikka ayt, mening qulim jahannamning falon-falon chuqurida. 
Bir rivoyatda Jabroil borib Molikka xabar beradi. Molik (do‘zaxga) kirib, u bandani 
aftoda, zalil, oyoqlari peshonasiga, qo‘llari bo‘yniga bog‘langan, ilonlar, chayonlar unga 
yopishib olishgan bir holatda ko‘radi. Molik u bandani bir silkitganda ustidagi chayon va 
ilonlar to‘kilib tushadi. Keyin yana bir tortganida zanjir va bog‘lar yechiladi. So‘ngra uni 
otashdan chiqarib hayotbaxsh suvga soladi. Keyin esa uni Jabroilga topshiradi. Jabroil bu 
bandani peshonasidan ushlab o‘ziga tortadi. Uni har bir farishta jamoasi yonidan olib 
o‘tayotganda, farishtalar: «Bu banda naqadar jirkanchli», deydilar. 
Nihoyat Jabroil Rahmon arshi oldida sajdali holatda turadi. Alloh taolo:
- Ey Jabroil! Boshingni ko‘tar! - deydi va u bandaga aytadiki:
- Ey qulim, Men seni go‘zal suratda yaratmadimmi?! Senga rasul yubormadimmi?! U 
senga Mening kitobimni o‘qimadimi?! Senga Mening buyruqlarimni yetkizmadimi?! Seni 
ta’qiqlardan qaytarmadimi?!
- Shu-shu (gunoh)larni nega qilding?! - deydi Alloh. Banda javob beradi:
- Ey Rabbim!.. Nafsimga zulm qildim. Shuncha-shuncha payt do‘zaxda qolgan bo‘lsam 
hamki, Sendan umid uzmadim. O’ Rabbiy, Senga Hannon va Mannon ismlaring bilan duo 
qildim. Sen fazl-karaming ila meni jahannamdan chiqarding. Menga rahm et, 
Parvardigoro. 
So‘ng Alloh taolo aytadi: 
- Guvoh bo‘ling, ey farishtalarim, Men unga rahm qildim. 
28
Abu Hanifa (r.a.) Muhammad ibn Mansur ibn Abu Sulaymon al-Balxiy va Muhammad ibn 

---

Musnad. Imom A’zam Abu Hanifa