Microsoft Word musnad abu hanifa ziyouz com doc

Yo‘qolgan narsani masjidda so‘rab-surishtirishdan qaytarish
92-hadis 
Alqamaning hadisini Muslim va Ibn Moja xuddi shunday lafz bilan rivoyat qilishgan 
(«Uqud’ul-javohir», 1-59). 
Hadis lafzlari bir-biriga juda yaqin. Muslim, Abu Dovud, Ibn Moja rivoyat etishgan («At-
targ‘ib vat-tarhib», 1-202). 
Takbirda qo‘llarini quloq yumshog‘iga tekkizish (ko‘tarish)
93-hadis 
Qo‘llarning quloq to‘g‘risigacha ko‘tarilishiga doir hadislar juda ko‘p. Hammasi 
Muslimdan rivoyat etilgan («Osorus-sunan», 1-64). 
Hadisni Yazid ibn Ziyod orqali Muslim, Abu Dovud, Nasaiy, Ahmad ibn Hanbal, Ishoq, 
Doraqutniy, Tahoviy rivoyat qilishgan («Uqud’ul-javohir», 1-42-43). 
Iftitoh takbirida qo‘llarni ko‘tarish
94-95-hadislar 
Hadisni Muslim rivoyat qilgan. («Osorus-sunan», 1-64). Osimning hadisini Muslim 
boshqa bir lafz bilan rivoyat qilgan. Hadisni Abu Dovud va Nasaiy ham keltirgan 
(«Uqud’ul-javohir», 1-42). 
Namoz ichidagi intiqol takbirlarida qo‘llarni ko‘tarmaslik
96-hadis 
Alqamadan rivoyat etilgan hadisda Abdulloh ibn Mas’ud (r.a.): «Sizga Rasulullohning 
(s.a.v.) namozini o‘qib beraymi?» dedi va (imomlikka o‘tib. - Tarj.) namoz o‘qidi. Iftitoh 
takbirida qo‘llarini ko‘tardi, boshqa takbirlarda ko‘tarmadi. 
Bu hadisni Ibn Hazm sahih degan. Termiziy: «Ibn Mas’udning (r.a.) hadisi hasan 
hadisdir», deb aytgan. Hammodning hadisini Abu Dovud va Termiziy boshqa yo‘l orqali 
rivoyat qilishgan («Uqud’ul-javohir», 1-39; «Osorus-sunan», 1-103). 

---

Musnad. Imom A’zam Abu Hanifa 
www.ziyouz.com
kutubxonasi 
118
Namozda o‘qiladigan oyatlar
97-98-hadislar 
Uboda ibn Somitdan (r.a.) rivoyat etilgan hadisda Rasululloh (s.a.v.) marhamat 
qiladilar: «Fotihani o‘qimagan kishining namozi (namoz) bo‘lmaydi». 
Abu Hurayradan (r.a.) rivoyat etilgan hadisda Rasululloh (s.a.v.): «Kim namoz o‘qib, 
Fotiha surasini o‘qimasa, uning namozi bekordir, bekordir, bekordir», deya (oxirgi 
so‘zni) uch marta takrorlaydilar. Hadisni Muslim rivoyat qilgan («Osorus-sunan», 1-64). 
Ahmad ibn Hanbal: «Hadisning ma’nosi bir o‘zi bo‘lsa», degan. Abu Dovud va Sufyon: 
«bu yolg‘iz o‘quvchiga», deb aytishgan («Osorus-sunan, 1-65).