Microsoft Word musnad abu hanifa ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
107
kirdilar. Sa’ddan:
- Vasiyat qildingmi? - deb so‘radilar.
Sa’d: 
- Ha, molimning hammasini vasiyat qilib qoldirdim, - dedi. 
Rasululloh (s.a.v.) Sa’dning vasiyat qilib qoldirayotgan molining miqdorini toki u: 
«Uchdan birini vasiyat qildim», degunga qadar kamaytirdilar va «Uchdan biri ham ko‘p», 
dedilar.
Bir rivoyatda (Ato otasidan, u bobosidan, u Sa’d Abu Vaqqosdan (r.a.) qilgan rivoyatda) 
Sa’d ibn Abu Vaqqos (r.a.) aytdi: «Rasululloh (s.a.v.) meni ko‘rishga keldilar. Men:
- Yo Rasululloh (s.a.v.), molimning hammasini vasiyat qilib qoldiraymi? - deya so‘radim. 
Hazrat Payg‘ambar (s.a.v.): 
- Yo‘q, - dedilar. 
- Yarmini vasiyat etayinmi?
- Yo‘q, - dedilar. 
Men: 
-Uchdan birini vasiyat qilayinmi? - degan dedim, Rasululloh (s.a.v.):
- Uchdan biri ham ko‘p. Vorislaringga molingni qoldirishing ularni odamlar qo‘liga 
qaratib, muhtoj holda qoldirishingdan yanada xayrlidir, - dedilar». 
518
Abu Hanifa (r.a.) Abu Zubayrdan, u Jobirdan (r.a.) rivoyat qiladi: Rasululloh (s.a.v.) 
bunday dedilar: «Musulmon xristiandan meros olmaydi. Quli yoki joriyasi bo‘lsa, 
mustasnodir». 
519
Abu Hanifa (r.a.) Tovusdan, u Ibn Abbosdan (r.a.) rivoyat qiladi. Ibn Abbos (r.a.) 
aytdilar: «Faroizni (hissalarni, ulushlarni) egalariga bering. Qolgan mol erkak kishiga 
(asabaga) tegishli». 
 
520
Abu Hanifa (r.a.) Hakamdan, u Abdulloh ibn Shaddoddan rivoyat qiladi. Abdulloh ibn 
Shaddod aytdi: «Hamzaning qizi bir qul ozod qildi, qul o‘ldi. Undan bir qiz qoldi. Nabiy 
(s.a.v.) molning yarmini bu qizga, yarmini Hamzaning qiziga berdilar». 
521
Abu Hanifa (r.a.) Haysamdan, u Sha’biydan, u Masruqdan, u Oisha onamizdan (r.a.) 
rivoyat qiladi. Oisha onamiz (r.a.) bunday dedilar: «Yetimlar molini zulm bilan yeganlar 
qorinlariga olov yegan bo‘ladilar. Ular yaqinda jahannamga kirajaklar» mazmunidagi 
oyat nozil bo‘lgach, yetimlarning mollarini nazorat qilishga mas’ul bo‘lgan insonlarga 
ularning molini saqlash og‘ir tuyuldi, ular yetimlarning moliga yaqinlashmay qo‘ydilar. 
O’zlariga gunohga bo‘lishdan qo‘rqdilar. 
Shunda ushbu oyat nozil bo‘ldi: «Sendan yetimlar haqida so‘raydilar. Ular uchun islohni 
(yaxshilikni) o‘ylash siz uchun yanada xayrlidir. Ular bilan muomala qilsangiz, ular dinda 
sizning birodarlaringizdir». Ushbu oyati karimadan so‘ngra ular ancha yengil tortdilar. 

---

Musnad. Imom A’zam Abu Hanifa