Microsoft Word muminalar ziyouz com doc

Qullikdagi xo‘rliklar

 

 

Robi’a bir qancha vaqt cho‘ri bo‘lib yashadi. Azobli kunlarni boshidan kechirdi. 

Sayyidlarning nihoyatda xulqi buzuq, tili achchiq edi. Shunday bo‘lsa ham, Robi’a 

kechasidagi namozlarini tark etmasdi. Bir kuni xo‘jayin urdi, bilaklari sindi. Tungi 

namoziga turganida duo qildi: «Allohim, bilagimning alamiga, yetimligimga sabr 

qilaman, faqat Sen mendan rozi bo‘lsang bo‘ldi!» Kunlarning birida Robi’a yana kechasi 

ibodat qilib, duo aytib o‘tirgandi, xo‘jayin turib qoldi. Robi’a sajdaga boshini qo‘yib: 

«Allohim, qalbim Senga qanday intilayotganini bilasan! Senga ibodat qilishni sevaman! 

Sening xizmatingda bo‘lishgina ko‘zimning nuridir! Bu ish mening qo‘limda bo‘lganida 

edi, bir lahza ham Senga munojot qilishdan to‘xtamasdim. Lekin qalbi qattiq 

bandangning qo‘liga tashlab qo‘yding!» deb nola qildi. Bu so‘zlarni eshitgan xo‘jasi 

qalbiga qo‘rquv kirdi va: «Ey Robi’a, senga hurlikni hadya qildim! Xohlasang, shu yerda 

qol, biz sening xizmatingni qilaylik! Xohlamasang, istagan yeringga ketishing mumkin», 

dedi. Shunday qilib, Robi’a Allohga nola qilib cho‘rilikning og‘ir mashaqqatlaridan 

qutildilar.